Meneer de voorzitter, waarde collega’s,
we zijn ons al jaren bewust van het probleem van de vergrijzing, en dat ondanks de opeenvolgende regeringen het probleem onopgelost blijft. Ik ben akkoord. *gelach* Onopgelost blijft.
Als we bereid zijn ons werkelijk over dit probleem te buigen en het te bestuderen in z’n geheel, lijkt het mij niet goed, om overhaast te werk te gaan.
Dit zou immers weer kunnen leiden tot puur demagogische en electoralistische schijnoplossing. Sinds mijn aantreding heb ik contact opgenomen met de verschillende sociale gesprekspartners en verschillende vertegenwoordigers van onze ouderenverenigingen om te proberen de zaak af te ronden. Tot eind december, tot eind december werden er vele vergaderingen gehouden. De werkzaamheden zijn er goed gestart, en ik hoop van harte om in de komende weken een eerste tussentijds verslag te kunnen indienen bij de regering. Voor mij, voor mij, dit verslag zal een soort groen boek worden *applaus*, groen boek worden *gelach* dat hopelijk de goede vragen zal stellen. Ja, ik hoop dat. Ha. Aja. Het groene boek zal vervolgens onderworpen worden aan een brede discussie, die wat me betreft, wat me betreft, moet aanvangen in de verenigde commissies van de Senaat en de Kamer, als de voorzitter akkoord is. Aja, ik weet wat dat is. We zullen zien. Voorzitter: Als u mij dat vraagt. Aan het einde van deze brede discussies hoop ik, voor het einde van de eerste helft van 2010, tien he, een samenvattend verslag: wit boek, wit boek, wit boek, dat zal u zien, wit boek, te kunnen voorleggen aan de regering. Groen boek, en daarna wit boek. He. Dit zal ook dienen als vertrekpunt voor de discussie over het Belgische EU-voorzitterschap in de tweede helft van 2010. Dank u.
– Michel Daerden, Minister van Pensioenen en Grote Steden
De volledige context (en een al dan niet betere transcriptie van het antwoord van minister Daerden) vind je op de website van de Senaat.
Nu, ge kunt er mee lachen dat die mens daar zat stond (wat nog te betwijfelen valt), ge kunt u ook met de inhoud bezig houden en zeggen: “allez, hij en zijn medewerkers hebben toch een plan van aanpak, en ze zijn er mee bezig dat plan uit te voeren”.
Waarom stelt niemand zich de vraag waarom er alleen ouderenverenigingen gecontacteerd worden? Het zijn tenslotte de jongere generaties die de pensioenen gaan moeten betalen!
Neen, “we” lachen liever met de concepten van gekleurde boeken… Moammar al-Qhadafi, Libisch revolutionair leider, heeft in 1975 een Groen Boek uitgebracht waarin hij een maatschappijvorm beschreef die het midden houdt tussen kapitalisme en communisme. In’t algemeen zijn zo’n gekleurde boeken een verzameling standaarden of specificaties of visies. IBM heeft een ganse verzameling Redbooks. Een wit boek is volgens Google blijkbaar een typisch overheidsrapport.
Ik hoop dat 2010 een jaar wordt waarin we allemaal verder dan onze neus lang is proberen te kijken!
boskabout 