Daarnet, in mijn mailbox:
Een N-VA die out of the blue afkomt met hervorming van de gezinsbijslag, honestly, who gives a fuck? Gewoon afschaffen die handel, dan zijn we van die werkloze fuckers met 11 kinderen ook vanaf (pun not intended).
Of hervorming van Justitie, denken ze nu echt dat dat beter gaat door te regionaliseren? De politie (ok, da’s Binnenlandse Zaken) doet zijn werk maar half z’n gat, rechters die beschuldigden niet eens de tijd geven om zich te verdedigen (hier hangt uiteraard een anecdote aan) en op basis van een foutieve samenvatting van het dossier u op voorhand al een straf geven: daar gaat toch enkele regionalisering iets aan doen?
Kijk naar onze wegen die grotendeels een regionale bevoegdheid zijn: putten, putten en nog eens putten. Omdat de administratie geen haar op zijn tanden heeft en vol zit met nitwits.
Neen, ik denk niet dat België baat heeft bij een splitsing. België heeft baat bij een diepgaande doordrijving van het verantwoordelijkheidsbesef van zijn burgers. Van de tamme Waal over de profiterende West-Vlaamse zelfstandigende tot de whiskeyzuipende vetbetaalde ambtenaar: wij worden verondersteld van ten dienste te staan van de ander en dat doen we niet door minderwaardig asfalt te laten gebruiken omdat die aannemer toch beboet wordt. Neen, dat doen we door kwaliteit te eisen van de tegenpartij. Zo, en enkel zo, zal eenieder van ons beter én gelukkiger worden.
Het draait niet om geld, maar dus wel om mensen. ’t Was te peinzen.
boskabout 