Start A Party in Lebanon

So I got back safely from the lovely Lebanon, oh yeah. The trip was too short, and the day off afterwards too. Had to process more than 600 pictures, still have to do a selection and do the same for the videos…

In the mean time, here’s a teaser video taken at the beginning of the Party Through The Ages at the old port of Byblos (which is the oldest city of the world!):

I still owe you some details on the new J&B cocktails, the afterparty at White in Beirut and the different acts that performed on the closing party through the ages in Byblos (some of which I interviewed, including a very cute and wise belly dancer).

Libanon, dag 2

Deze ochtend was hels: na vijf uur slaap er alweer uit. De wekker van m’n Blackberry heb ik in mijn slaap genegeerd, de (door mij ongevraagde) wake-up call van het hotel een kwartier later was gelukkig wel voldoende om mij uit mijn kingsize bed te halen. Op’t gemakske (omdat het niet sneller kon ;-)) een douchke genomen, en daarna check-out en ontbijt met veel aandacht voor het fruit. 🙂

Na weer eens een tentoonstelling van reizigersstiptheid (lees: slechte orchestratie door de organisatie) een uur te laat toch kunnen vertrekken om stil te staan in het waanzinnige Beirutse verkeer. Bleek de schuldige een camion te zijn die een rijvak blokkeerde en net vertrok toen wij er passeerden. Altijd hetzelfde…

Toch op ons gemak door de Jeitta grotten geslenterd: de bovenste grot dien je te bereiken via een kabelbaan, wat me aan een fancy James Bond film met Roger Moore deed denken.

De ondergrondse grot bezoeken doet men met een bootje. De Jeitta grotten zelf zijn enorm diep (en de relingen langs de kant zijn niet zo hoog, dus ik kwam niet zo dicht tegen de rand :-)). Veel stalactieten en stalagmieten trouwens. Zeer mooi. En een beetje een Indiana Jones-feeling. Ha, mijn leven is toch zo filmisch he.

De kabelbaan van de Jeitta grotten.

De kabelbaan van de Jeitta grotten.

De groep werd al wat stipter: maar een halfuur nadat we afgesproken hadden aan de bussen waren we al vertrokken richting Eddé Sands Beach Resort. De menu was gelijkaardig aan de twintigduuzend gangen van ginder, maar dan achteraf nog wat calamaris en vis erbij (die heb ik gelaten, zat weeral al vol). Eddé Beach is wel iets ENORM fanzy panzy: er stonden veel Porsche Cayennes op de parking. 🙂

Het strand van Eddé Sands Beach Resort.

Het strand van Eddé Sands Beach Resort.

Vanwege dat strooien dak dat ge ziet op bovenstaande foto heb ik nog steeds een onverbrand vel (’t zou hier 39°C zijn!). De mannen worden er trouwens Adonis genoemd, de vrouwen Aphrodite.

Aphrodite

Aphrodite

En nu zijn we net ingecheckt in het Byblos Palace. Mijn kingsize bed van Beirut is gesplitst (ha, dat lukt tegenwoordig precies nog wel!) in twee eenpersoonsbedden. Het kamernummer is 214, de latente signalen zijn dus tegenstrijdig wat de liefde van Byblos betreft. En het halve zicht op zee is een zicht op bouwwerf en bergen geworden. Chance dat we over een klein uurtje alweer weg zijn! Eerst een bezoekje aan de souk van Byblos, daarna tijd voor J&B’s Start A Party Through The Ages!

Zicht vanop mijn terras in het Byblos Palace.

Zicht vanop mijn terras in het Byblos Palace.

Mijn kamer in het Byblos Palace.

Mijn kamer in het Byblos Palace.

We’re here

Voila, Flexyflow en mezelf zijn eindelijk in Libanon gearriveerd. Internet op de kamer is gefixt, de airco afgezet (15 graden is me toch wel iets te koud :-)). Nog rap wat stuff posten dat ik morgen ga vergeten zijn:

  • Tijdens het opstijgen vanop Zaventem stonden er wat Amerikaanse vliegers op Abelag: ne C-17 Globemaster III (voor de limo’s) en een Boeing 747 van The United States of America.
  • Een tomatensapke gevraagd en gekregen op de vlieger naar Frankfurt.
  • Die vlucht duurde maar 35 minuten, we waren er veel te vroeg want we moesten wachten op een chauffeur voor de slurf.
  • Ze hebben ons dan maar met den trap naar beneden gelaten en den bus op gegooid:
  • Showbizz Bart heeft op Frankfurt 8 euro betaald om op’t internet te kunnen. We waren er amper een uur. En dan noemen ze mij verslaafd!
  • Op de Lufthansa-vlieger naar Beirut was er niet veel plaats.

  • Ge kunt niet alles hebben in het leven. 🙂

  • De Duits-Libanese meisjes naast mij vonden die kletskop-steward ne knappe. Duits is trouwens toch wat anders dan Nederlands. Respect Jean-Marie!
  • Visum-wachtrij-hel op de luchthaven. Need I say more?
  • Een J&B ontvangstcomité (met fleske water en be-responsible flyer): hoezee! \o/
  • Ze rijden hier door’t rood! Allez, wij! (de hierboven vermelde Duits-Libanese meisjes hadden mij al gewaarschuwd)
  • We zitten in Hotel Monroe, rechtover het meest fancy (volgens de hierboven vermelde Duits-Libanese meisjes) hotel van Beirut: de Phoenicia Intercontintal.

  • En nu maken da’k ga slapen, ’t is hier nu 5h15 (een uur verschil met België), om 10h30 is’t ontbijt gedaan, so this is gonna be painful. But you only live once!

Beveiligd: Screw the verkiezingen: kom mee feesten in Libanon!

De inhoud is beveiligd met een wachtwoord. Vul het wachtwoord hieronder in om hem te kunnen bekijken: