Seks met die blonde

Ik zag het avondjournaal van 1 mei 2014 openen met dit fragment:

Er zijn amper woorden voor dat spektakel, maar sta me toe af te sluiten met deze klassieker van cult-band Dynamite:

(Nee serieus, wie was die blondine op het podium?)

Frans misverstand

De Morgen, onafhankelijk dagblad, publiceert vandaag de derde aflevering van De Gevangenen van de Wetstraat, een reconstructie van de onderhandelingen van de huidige regeringsvorming.

Begin juli trokken de delegaties van de PS en N-VA naar Villa Hellebosch, in Vollezele.

De delegatie voor de PS bestond onder andere uit

1. Elio Di Rupo
2. Anne Poutrain (machtige maar discrete kabinetschef)
3. Laurette Onkelinx
4. Jérémie Tojerow (rijsende ster in de studiedienst)

Voor de N-VA waren er onder andere

1. Bart De Wever
2. Jan Jambon (fractieleider)
3. Koen Algoed (kabinetschef van Vlaams minister Philippe Muyters en voorzitter van de denktank Vives)
4. Hendrik Vuye (professor aan de universiteit van Namen)
5. Bart Van Camp
6. Karl Vanlouwe

Enkele citaten:

Daar in Vollezele komen de PS’ers dan ook al tot de conclusie dat de fond van de dossiers De Wever niet interesseert, dat hij enkel om de symbolen geeft, niet om de techniek.

Dat was te verwachten.

Jambon steekt van wal in het Nederlands, maar stelt al snel vast dat Poutrain er geen woord van verstaat. “Wij zijn Vlaamse separatisten, maar spreken allemaal Frans”, merkt hij zuinigjes op. “Jullie zijn Franstalige unitaristen, maar spreken geen woord Nederlands.” Di Rupo kijkt gegeneerd weg. De overige discussies zullen ook noodgedwongen in het Frans verlopen.

Dat was ook te verwachten.

De socialisten leggen een gedetailleerde, budgettaire tabel voor met maatregelen die 19,278 miljard moeten opbrengen. De N-VA plaatst daartegenover een tabel met haar begrotingsvoorstellen. … De N-VA wil vooral besparen, de PS mikt eerder op nieuwe inkomsten. Die moeten onder meer komen van een betere aanpak van de fiscale fraude, het koppelen van de notionele interestaftrek aan meer jobs en een belasting op grote vermogens.

20 miljard, dat doet me aan iets denken. Een begrotingstekort ofzo. Werk dan toch wat samen, allez!

Hun zondag gaat volledig op aan de volgende staatshervorming. De delegaties worden dan ook uitgebreid. Voor de PS schuift Philippe Moureaux aan, voor N-VA Ben Weyts, die later door de Franstaligen niet echt vleiend herdoopt wordt tot ‘Ben Laden’ en de aanvoerder is van de harde lijn binnen N-VA.

Auch. Maar met zo’n nicknames te geven geraak je ook niet verder he.

Als Di Rupo een vurig pleidooi houdt voor de regionalisering van justitie vallen de N-VA’ers bijna van hun stoel. Pas later begrijpen ze waarom: Di Rupo is het beu dat cdH en MR nog zoveel greep hebben op de Waalse rechters en dat er veertien dagen voor elke verkiezing altijd wel ergens een PS’er in verdenking wordt gesteld.

Geweldig!

Enfin, ik vraag me af hoe de Franstalige partijen de Vlaamse partijprogramma’s aanpakken: lezen ze die zelf en zitten wij nu ten gevolge van een Frans misverstand met een crisis, of laten ze die vertalen door bekwame vertaaldiensten?

Objectieve en consequente pers

Een webredactie is wat anders dan een politieke redactie, maar toch, op deredactie.be zijn ze weer objectief & consequent bezig. Not.

Stond er bij de N-VA eerst “JA”, dan was het een halfuur later “NEE” geworden. Logisch, want de N-VA heeft eigenlijk enkele fundamentele opmerkingen waarover ze duidelijkheid wilt van de andere zes partijen (vooraleer ze verder wilt). De traditionele binaire zwart-wit logica van de conflictgeile pers moet dus uitgebreid worden naar de waarheidsgetrouwere driedelige logica zwartgrijswit. Zoals het hieronder staat, zijn N-VA en CD&V de zwarte piet. Of zoals @SweetCharlie het zei: er is een vertikale scheiding van het spectrum.

Morgen aan tafel?

We zullen eens over de foto’s hoveren om de samenvatting van de standpunten te weten te komen (van links naar rechts):

1. N-VA: de partij heeft “fundamentele” opmerkingen over de nota-Vande Lanotte en wil zien of die aanvaardbaar zijn voor de andere partijen. Zo kan men zien of de finale onderhandelingen zinvol zijn.
2. CD&V: de partij vraagt belangrijke bijsturingen van de nota voor er onderhandeld kan worden.
3. sp.a: de Vlaamse socialisten zeggen volmondig “ja” tegen de nota. Partijvoorzitter Gennez benadrukt het belang van de kwestie-BHV.
4. Groen!: de partij wil onder leiding van Vande Lanotte binnen enkele weken een akkoord bereiken.
5. PS: de partij stelt wel een aantal voorwaarden.
6. CdH: de partij wil morgen al praten over het tijdschema, de timing en de procedures om snel tot een akkoord te komen.
7. Ecolo: Ecolo wil dat een aantal punten “uitgediept” worden.

Eigenlijk zeggen enkel sp.a, Groen! en CdH “ja”, de rest zegt “nee, want dat en dat staat ons nog niet aan”. @teusje probeerde het wat beter weer te geven, maar hij is de tri-state logica vergeten.

Toch niet aan tafel?

En dan zegt Milquet dat CdH vanzelfsprekend nog amendementen zal indienen wat de financieringswet, de overheveling van nieuwe bevoegdheden en Brussel en BHV betreft.

En Groen! ziet eigenlijk ook nog wat probleempunten.

Dus zegt enkel sp.a expliciet ja.

Mijn herwerking (in twee talen):

Grijs. Bof.

Impliciet bedoelen de verschillende partijen dus vooral:

we hebben nog niet wat we willen, maar we gaan niet stoppen met palavaren, ah nee.

Voor echt grappige blogposts moet ge bij Houbi zijn.