Poke Me

“poke me” werd daarstraks mijn Facebook status. Al gauw kreeg ik van muzikale wegwijzerheld ArdiXIV de link naar Adonis – The Poke als comment.

YouTube is als Wikipedia, maar dan minder droog. Drie keer liet ik mezelf doorklikken vanaf hier. Ik ken mezelf onderhand een beetje. De eerste klik bracht me naar Lil Louis – Jupiter. Lil Louis, dat is die van house-classic French Kiss (link naar de U.S. Mix, lichtelijk anders dan het origineel, added vocals en hier en daar een stille sax ofzo in de achtergrond en ik zou zelfs durven zeggen dat het orgasme intenser klinkt). Ja, als ge zo’n schijf maakt, dan laat ge wel een indruk na. Eerst Jupiter, daarna French Kiss.

De volgende klik was op Green Velvet – Preacherman. Nog zo’n klassieker die te veel vergeten wordt. Green Velvet, dat is voor mij de meneer van Answering Machine (met catchy “I don’t need that shit”; moest ik een betere versie gevonden hebben, dan zou ik er wel naar gelinkt hebben hoor), Flash (“Camera’s ready, prepare to flash!”), Shake & Pop (“My body starts to jack like in 1984”) en natuurlijk ook La La Land (video werd blijkbaar geproduced door iSpy uit België!).

De derde klik was naar Fat Cow – Acid Poke (City Mix). Een beetje een rave schijf. Iets hoger tempo, redelijk wat energie. Voldoende voor mij.

I like the way this domino is falling

The Bloody Beetroots, die zijn met twee. Maar het genie, dat is Sir Bob Cornelius Rifo (a.k.a. Bobermann). Hij doet de productie van de muziek en remixen, en den anderen staat er wat te spelen met effectjes en een blackspidermanmasker over z’n oren.

En dan was er Deathcrew 77 for all things Bloody Beetroots en the Belgian connection (starring Goose en Sound of Stereo).

En daarna kwam er Domino, en een kortfilm ,also known as a “videoclip”, die wat geschiedenis herschreef:

Ja, die Sir Bob, dat is me er eentje. Een creatieve veelvraat, die creëert zoveel als ik tot voor kort tweette (check die Deathcrew 77 maar eens goed!). Maar dan beter. En efficiënter.

And we have lift off of monthly Apollo!

Afgelopen donderdag had ik de eer en het genoegen om aanwezig te mogen zijn op het launch event van Apollo. Apollo is een nieuw maandblad dat zich, onder andere, specialiseert in muziek en film. Het probeert niet alleen informatie te verschaffen, maar ook te dienen als bron van inspiratie voor zijn lezers. Een blad met ambitie dus!

Alvast de moeite om een jaarabonnement op te nemen (vooral ook omdat er amper advertenties in staan, ik heb er amper een zestal geteld!)

De cover van de eerste editie van Apollo.

Alex van On-Point, een kerel wiens naam ik vergeten ben en J to the C.

Nu al een schot in de roos: Apollo schiet af!

Luisterplezier

Dingen die ik vandaag gedaan heb:

1. voor 189 euro oordopjes op maat (en twee jaar garantie, inclusief bij verlies) besteld bij Audionova in Leuven: er werd gekozen voor de ER-filter met demping van 15 dB (volgens een vlakke transferfunctie),
2. voor 58 euro muziek gekocht in de JJ Records in Leuven:
   • Lindstrøm and Christabelle’s album Real Life Is No Cool (Smalltown Supersound/Feedelity). Check het interview met genius Lindstrøm bij Anthem Magazine. De tweede CD bevat remixen door o.a. Aeroplane;
   • De Maxx LP 16 (2x CD);
   • Duck Sauce – aNYway (vinyl);
   • Green Velvet – Answering Machine (groene vinyl).
3. Loopschoenen helpen kiezen in het Running Center op het Sint-Jacobsplein. Dankzij gebruik van high-tech materiaal (een elektronische plaat die de drukpunten van je voeten meet, en een loopband met camera om te checken of je voeten wel goed neerkomen) ga je naar huis met deftige schoenen!

Het download-probleem

Ik download.

Jij downloadt.

Hij downloadt.

Wij downloaden allemaal.

Dikwijls streamend (dus tijdelijk) van YouTube, of GarageTV, SoundCloud, Mixcloud of DailyMotion (1). Of permanentere mp3’s downloadend van zShare of Mediafire (2). Soms ook legaal gratis (3) of betalend (4) van de iTunes Store. Of BeatPort.

In geval (1) kan je niet zeggen of het legaal is of niet. Het label kan de videoclip erop gezet hebben, of de mama kan er een filmpje van haar spelende dochter opgezet hebben zodat de papa op missie in Afghanistan kan zien hoe het met zijn kleine spruit gaat. Het kan ook zijn dat een fan er een illegale rip van een vergeten 70’s disco-hit die hij in zijn vinyl-collectie heeft, heeft opgeplaatst. Er is vraag naar, maar geen legaal aanbod. Ga je dat dan verbaliseren?

In geval (2) zit je nog steeds met hetzelfde verhaal. Er staan rips op van liedjes die de eerstkomende maanden nog niet in de handel te vinden zullen zijn (if ever) (illegaal), kleine muzieklabels “lekken” zélf 320 kbps mp3’s naar de blogwereld (mijn inziens is het dus legaal van deze te downloaden), bedroom-producers plaatsen hun eigen demo’s online.

Geval (3) zijn promoties of gratis podcasts te vinden in de iTunes Store. Ik vermoed dat het hier wel legaal is.

Geval (4) is ook legaal. Het is soms wel lastig dat je wegens licentierechten geen mp3’s kan kopen in België, omdat het buitenlands label geen afspraken heeft met SABAM e.d. … Een gigantisch hiaat in het “legale internet”, dat natuurlijk opgevuld wordt door het “illegale internet”.

Probleem: niemand koopt nog cd’s of vinyl, en legaal mp3’s kopen zit er naar’t schijnt ook niet veel in (al heb ik in 2009 toch iets van 700-800 euro gespendeerd op Beatport).

Gevolg: de auteursrechtenmaatschappijen klagen steen en been dat ze geen inkomsten meer hebben. Hoe het zit met de labels zelf, en hun artiesten, daar heb ik het raden naar.

Gevolg (bis): de politici worden voor de kar van de auteursrechtenmaatschappijen gespannen.

In Frankrijk hebben ze de wet HADOPI, die downloaden criminaliseert (drie keer iets illegaals downloaden = afgesloten worden van uw ISP). Belgisch Senator en minister van Staat Phillipe Monfils (MR) stelde recent voor om deze wet HADOPI ook in België te introduceren.

Als reactie hierop kwam er een voorstel van Ecolo-Groen!: een reïncarnatie van het kijk- en luistergeld in samenwerking met een “internetobservatorium” dat het internetverkeer anoniemiseert (nvdr: wat een woord) en daarvan een beeld schetst van het aantal legale en illegale mp3’s en video’s. De hamvraag hierbij is: mag je dan à volonté illegaal downloaden? En welk effect gaat dat dan hebben op webshops als iTunes en Beatport?

Ik ben – als ik moet kiezen tussen beide – voor het voorstel van Ecolo-Groen! genegen, maar ik heb geen zin om twee keer te betalen voor een legale mp3.

PS: En Maarten Schenk zal afkomen met het feit dat het niet zo moeilijk is om je internettrafiek te encrypteren te maken mbv Tor en equivalenten.

PPS: Pluspunten voor de communicatie van Groen! op Twitter. Als je hen er over aanspreekt, krijg je antwoord en er wordt aangemoedigd om je comments te mailen naar Freya Piryns.