Going the extra (s)mile

Halverwege juli mocht ik voor de eerste keer in mijn leven in business class vliegen. Het was met Brussels Airlines te doen, in het kader van hun party flights die ze voor Tomorrowland hadden ingelegd. Sommige vluchten waren speciaal ingelegd, met extra capaciteit en een DJ. Vrij uitzonderlijk dus. Het eten was iets specialer, de beenruimte een pakĀ groter en de stinkende vetzak zat niet tegen jou maar een halve meter verder. Je kan je zetel kanten naar bed-vorm (pro-tip: niet doen als je een deur groot bent) en kijken naar een megagroot scherm. Pretty nifty! (Op deze vlucht was er geen stinkende vetzak te bespeuren.)

Nu, het allerbelangrijkste blijft toch wel het cabinepersoneel.

Machines rarely create vibes, people do. A smile goes a very long way.

DSC_0024

DSC_0048

DSC_0049

DSC_0056

DSC_0089

DSC_0147

 

Destination Madness

Ik typ dit terwijl ik op een dakterras in Berlijn zit. Alphaville kweelt een mooi liedje in de verte. Vandaag gesproken op een conferentie. Afgelopen weekend zat ik in Keulen voor de kick-off van de organisatie van StartupBus Europe 2014. Als je een hacker, hipster of hustler bent: pre-applyen! Morgen vlieg ik terug naar La Belgique.

Donderdag vlieg ik met Brussels Airlines naar Munchen. Wat party people voor Tomorrowland gaan ophalen. Vrijdag ga ik naar Tomorrowland. Om 20u die avond ga ik poker spelen met wat maten. Zaterdag trouwt mijn neef, de eerste van mijn generatie familie. Hij is drie jaar jonger dan ik. Zondag ga ik terug naar Tomorrowland, dansen in de tunnel van Coincidence Records.

Destination Madness.