Going the extra (s)mile

Halverwege juli mocht ik voor de eerste keer in mijn leven in business class vliegen. Het was met Brussels Airlines te doen, in het kader van hun party flights die ze voor Tomorrowland hadden ingelegd. Sommige vluchten waren speciaal ingelegd, met extra capaciteit en een DJ. Vrij uitzonderlijk dus. Het eten was iets specialer, de beenruimte een pak groter en de stinkende vetzak zat niet tegen jou maar een halve meter verder. Je kan je zetel kanten naar bed-vorm (pro-tip: niet doen als je een deur groot bent) en kijken naar een megagroot scherm. Pretty nifty! (Op deze vlucht was er geen stinkende vetzak te bespeuren.)

Nu, het allerbelangrijkste blijft toch wel het cabinepersoneel.

Machines rarely create vibes, people do. A smile goes a very long way.

DSC_0024

DSC_0048

DSC_0049

DSC_0056

DSC_0089

DSC_0147

 

Destination Madness

Ik typ dit terwijl ik op een dakterras in Berlijn zit. Alphaville kweelt een mooi liedje in de verte. Vandaag gesproken op een conferentie. Afgelopen weekend zat ik in Keulen voor de kick-off van de organisatie van StartupBus Europe 2014. Als je een hacker, hipster of hustler bent: pre-applyen! Morgen vlieg ik terug naar La Belgique.

Donderdag vlieg ik met Brussels Airlines naar Munchen. Wat party people voor Tomorrowland gaan ophalen. Vrijdag ga ik naar Tomorrowland. Om 20u die avond ga ik poker spelen met wat maten. Zaterdag trouwt mijn neef, de eerste van mijn generatie familie. Hij is drie jaar jonger dan ik. Zondag ga ik terug naar Tomorrowland, dansen in de tunnel van Coincidence Records.

Destination Madness.

Wat Een Beest

Zoals in de vorige blogpost al aangekondigd: ik ben gisteren de eerste Airbus A380 van Lufthansa (nieuwe eigenaar van Brussels Airlines) gaan aanschouwen op de luchthaven van Zaventem. Waar ik tot voor kort dacht dat mijn leven een mengeling was van een saaie Top Gun en een mislukte episode van Desperate Housewives, bleek het gisteren te gaan om een almost-James Bond film. I like!

Van zwaar bewaakte terrassen over achterna gezeten worden door legale bad guys en een lekkere Bond Girl tot het illegaal betreden van a roof with a view: I did it!

(nu nog regisseurtalent bekomen en mijn leven is officieel de max!)

Grote mensen op een vliegtuig

Ik ben zo een beetje mijn feedreader aan het leegmaken, en ik kwam net aan de post van Luipaard over haar bagage-perikelen met Brussels Airlines. Toen wij terugkeerden uit Boedapest op zondag 16 augustus, ook met SN/BA, waren er ook wat dingen die misliepen. In de terminal verdween onze vlucht opeens van het bord én het personeel (niet per sé werkzaam bij Brussels Airlines hoor) om in te checken wist niet aan welke counter ze moesten gaan zitten. Maar goed, we geraakten ingecheckt en we kregen een seat number.

Het boarden was ook een wispelturige ervaring. In plaats van gate 22 mochten we naar gate 27 gaan. Geen probleem, een beetje beweging voor een vlucht van meer dan twee uur is welgekomen. Zeker als je – zo zou blijken – op de laatste rij van het vliegtuig mag gaan zitten.

Nu moet je weten, met mijn 1m98 ben ik niet van de kleinsten. Mijn benen zijn dus wat langer dan die van de gemiddelde mens. Toevallig is de laatste rij een beetje krapper dan de andere rijen (op de vlucht naar Krakau zaten we niet op de laatste rij, en was er dus geen probleem): ik zat met mijn kniëen tegen de stoel van de persoon voor mij (zelfs als die persoon er niet in zat).

IMG_3741

Kort na vertrek was er al een klein opstootje tussen de Brusselaar links van me, en de Vlaming voor hem (die zich achterover wou leggen). Hij zou het bij mij niet moeten geprobeerd hebben: hij had gewoon niet achteruit gekunnen… 🙂 De steward van dienst had er niet veel meer op te zeggen dan: “een klein beetje begrip voor elkaar.” Ik kaartte ook even mijn probleem aan, maar veel meer dan een “ja, het vliegtuig zit vol” kreeg ik niet te horen.

Na een halfuur kreeg ik het – euhm – op mijn heupen en omdat ik niet veel zin had in bloedklonters en weet ik veel wat nog allemaal, ging ik me dus even rechtzetten. Ik merkte al gauw dat de staanplaatsen van Ryanair geen succes gaan zijn, want de buis die een vliegtuig is, is niet groot genoeg.

Ik heb mij toch een uurtje beziggehouden met vanachter in het vliegtuig wat rond te staan en te lopen, en tijdens de turbulentie op de jump seat achteraan te gaan zitten.

IMG_3742

Gelukkig was één van de containers voor de service weg, en had ik dus wel plaats met hopen. 🙂

Tijdens de landing moest ik terug naar mijn plaats gaan. Dat heb ik geweigerd. En dus mocht ik opeens op de eerste rij gaan zitten, met een zee van beenruimte. Een lege eerste rij…

110 euro (?) voor een staanplaats bij Brussels Airlines. Nooit meer?

Tips voor mezelf:

  • vraag bij het inchecken of het de laatste rij is.

Tips voor Brussels Airlines:

  • vraag bij het boeken naar de persoon zijn lengte. Zet hem (en zijn reisgezellen) niet op de laatste rij.
  • Zorg ervoor dat het personeel tijdens check-in & boarden dit opmerkt en – indien het vliegtuig vol zit – desnoods de stoelen omwisselt met andere reizigers.
  • Zet uw stoelen 3 centimeter naar voor!