Naar aanleiding van Japan

In m’n feedreader heeft iemand een artikel geshared, en daarin stond dit:

When the reactor at Fukushima shut down, it should have been kept cool by water pumped through the core. But, because the tsunami damaged the diesel-powered generators that pumped the water, the core kept heating up. If that sounds like a design flaw, you’re right. The Fukushima reactors were built in the early 1970s. In modern nuclear reactor designs, pumps aren’t necessary to move water through the core in an emergency shut down. Instead, the water moves via gravity.

But, in this case, no pumps meant no water movement. So the core got hotter, which boiled off some of the water. The boiling caused pressure in the core to increase. To protect the core, and prevent a bigger problem, authorities had to vent some of that steam into the atmosphere, which means venting some of the radioactive particles along with them.

En dan is de vraag “hoe zit dat bij ons?” wel opportuun om te stellen. Ik heb deze vraag – laat staan het antwoord erop – nog niet in onze pers gezien, maar het kan goed zijn dat ik er over gelezen heb.

 

Wie het kleine niet eert…

De ramp in Haïti is erg, zeer erg. We weten geen blijf met onze schuldgevoelens (waarom zij en niet wij?), en proberen die te kanaliseren via “het goede doel”. Morgen en overmorgen vinden er grote acties plaats in de mainstream media.

Maar vergeet ook de kleinere projecten niet. Ook zij zijn één voor één noodzakelijk voor de heropbouw en overleving van Haïti en z’n bevolking. Via via ben ik volgende projecten waar Belgen achter zitten tegengekomen:

1. Educatief centrum Ti Soley Leve en
2. Project Mamosa.

De gegevens om hen financieel te steunen kan je op de desbetreffende websites terugvinden. Fiscale attesten zijn verkrijgbaar, vanaf 30 euro krijg je de helft terug via de belastingen. Je kan dus met gemak beide projecten steunen. Doen!