Wie mij volgt op Twitter zou beginnen denken dat ik voor niets een huis aan het zoeken ben want ik ben toch altijd de pist in. Zoals vorige week bijvoorbeeld, toen zat ik twee dagen in de Elzas een Peugeot-fabriek te bezoeken en wat rally te rijden zoals Soeur Clotilde, maar dan met een robuustere auto en minder geschift. Ook: damn you zweedse ex-rally piloot die “you better step on it, or I’ll catch you” tegen me zei.
Anyway, die Peugeot 308: hij ziet er niet echt indrukwekkend waw uit zoals de nieuwe Mercedes A en CLA. Hij heeft er wel wat van weg, vanuit een bepaald standpunt lijkt hij op een kruising tussen een Mercedes A-klasse en een Audi A3 hatchback.
Maar het echt vernieuwende zit binnenin, in wat Peugeot “iCockpit” genoemd heeft: een heel clean dashboard, met een geweldig touchscreen op de middenconsole. Geen crappy graphics noch aansturing met een soortement trackpad zoals in de Lexus IS 300h (waarover in een volgende blogpost meer), maar echte touch. En het scherm reageert vrij snel: er is soms een klein beetje lag maar dat ligt eerder aan het 3G netwerk dan aan het scherm (bijvoorbeeld als je de Coyote app opstart).
En wat met het rijgedrag? Zoals in de inleiding gezegd: we hebben er redelijk speels mee gereden doorheen het geaccidenteerd parcours dat ons gedurende twee dagen werd voorgelegd in de Elzas. Cols op, cols af. Haarspeldbochten, ravijnen, pittoreske dorpjes, … dat soort dingen. Zelfs die keren dat we iets te laat moesten remmen omdat de bocht op de GPS iets minder strak leek dan ie in realiteit was, hield de wagen ons veilig op de baan.
Over veiligheid gesproken: er zit een systeem in de wagen dat kijkt of je nergens tegenaan gaat rijden. Kom je op minder dan 2 seconden van een voorligger, dan zegt het dashboard “Vehicle close”. Kom je nog dichter, dan gaat er een oranje lampje pinken. Kom je echt superdicht, dan maakt ie lawaai en als je echt gaat botsen dan remt de computer de wagen naar een zodanig lage snelheid dat de impact aanvaardbaar wordt (bvb van 50 km/u naar 20 km/u). Geen baanbrekende vernieuwing, want Volvo heeft dit al enkele jaren op z’n wagens. Maar wel goed dat Peugeot dit democratiseert. Je ziet dit remsysteem min of meer in werking in onderstaand filmpje, terwijl Sara aan het rijden is.
(Bij mij werkte het automatisch remsysteem bij een bepaalde testrun niet omdat ik aan het stuur draaide en het systeem dan veronderstelt dat je de controle overneemt en dus weet wat je aan het doen bent – I clearly did not know what I was doing.)
Het leuke aan zo eens uitgenodigd worden op persreis (vergis u niet, dit was een persreis) is dat je ook het merk zelf beter leert kennen. Peugeot is een van de weinige familiebedrijven die al meer dan 200 jaar meegaan. Oorspronkelijk begonnen met het ombouwen van een graanmolen, lang vooraleer er sprake was van auto’s. Ze maakten toen veren (voor de horlogemakers in de buurt), en zagen, en frames voor brede rokken (ge denkt toch niet dat die hofdames stijfsel in hun kleed gooiden?). Ze hebben zelfs fietsen gemaakt! Indrukwekkend en inspirerend, toch wel!
boskabout 