Vrije meningsuiting en humor

Reclame voor Toyota die eindigt met een pa die zijn dochter afzet als ze naar het Amerikaans leger vertrekt:

Parodie voor Saturday Night Live waar een pa zijn dochter afzet als ze met IS vertrekt:

Er zijn wat mensen die niet met de parodie kunnen lachen.

Wat dichter bij huis: Peter Sagan knijpt in 2013 in de poep van een bloemenmeisje (en verontschuldigt zich daarvoor):

De organisatoren van de E3-prijs 2015 verwijzen met een kni(j)poog naar bovenstaand accident in een spandoek (maar bergen die plannen al gauw op omdat het Instituut voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen met een rechtszaak dreigde):

Het moet gezegd dat ze bij de E3 wel vaker controversiële spandoeken (laten) maken. Zo was er al het bloemenmeisje Germaine, en eentje met Gaëlle (die toen net in de Playboy gestaan had) waarmee hun vorige sponsor KBC niet echt kon leven.

De reactie van het voorzitter van het organiserend comité in 2011, nadat sponsor KBC vond dat de affiche niet kon:

Ons opzet is geslaagd: iedereen heeft onze affiche gezien. De E3 staat er nu al.

Zo gaat het dan, met reclame.

Leestips:

1. Streisandeffect
2. Thought police (laat ons eerlijk zijn: niet enkel de overheid speelt thought police maar iedereen binnen onze maatschappij heeft blijkbaar het recht om geschoffeerd te raken)

Heft in eigen handen

Baas: “Aja, kabout, half januari gaan de grote bazen de objectieven voor 2015 beschrijven.”

Boskabout: “Ah, dat is goed. En kunnen wij daar zelf ook op wegen?”

Baas: “Ja, volgende week moet ik mijn voorstellen doorgeven en dan beslissen zij maar wat ze meepakken he. Als ge wilt dan zitten we deze week eens samen om te sparren.”

Laat ge uw moeke uw bokes snijden, of doet ge het zelf?

Kijk, dat zijn wij!

Fascinerend & relativerend:

When NASA’s Juno spacecraft flew past Earth on Oct. 9, 2013, it received a boost in speed of more than 8,800 mph (about 7.3 kilometer per second), which set it on course for a July 4, 2016, rendezvous with Jupiter.

One of Juno’s sensors, a special kind of camera optimized to track faint stars, also had a unique view of the Earth-moon system. The result was an intriguing, low-resolution glimpse of what our world would look like to a visitor from afar.

The cameras that took the images for the movie are located near the pointed tip of one of the spacecraft’s three solar-array arms. They are part of Juno’s Magnetic Field Investigation (MAG) and are normally used to determine the orientation of the magnetic sensors. These cameras look away from the sunlit side of the solar array, so as the spacecraft approached, the system’s four cameras pointed toward Earth. Earth and the moon came into view when Juno was about 600,000 miles (966,000 kilometers) away — about three times the Earth-moon separation.

During the flyby, timing was everything. Juno was traveling about twice as fast as a typical satellite, and the spacecraft itself was spinning at 2 rpm. To assemble a movie that wouldn’t make viewers dizzy, the star tracker had to capture a frame each time the camera was facing Earth at exactly the right instant. The frames were sent to Earth, where they were processed into video format.

Onzichtbaar

There is more to it than what meets the eye.

Er gebeurt veel in de wereld. Zoveel dat weinigen nog alles gezien hebben. Het draait dus om aandacht te pakken krijgen. Ik integreer alles op drie punten (en dan heb ik het over zelf aandacht geven, maar je zal merken dat het eigenlijk draait om aandacht krijgen – it’s called paying it forward):

1. mijn twitterfeed met de dagdagelijkse ramblings en ontdekkingen van de mensen die ik volg. Staat eigenlijk constant open. Het is vrij zichtbaar als je daar iemand zijn nickname vermeldt, die mens ziet dat (tenzij hij er niet mee kan werken) en durft dan wel eens te reageren en te converseren met u. Maar dat wil dan ook wel zeggen dat iedereen eigenlijk in zijn “mention”-feed moet leven, in plaats van in zijn gewone timeline.
2. Mijn feedreader, die tegenwoordig ook een sociaal netwerk blijkt te zijn, je kan er mensen volgen en zo de blogposts (nou ja, RSS-items) zien die zij delen met hun volgers. Zo blijk ik daar 70 mensen te volgen, maar dat is gewoon een extraatje. De hoofdmoot zijn de 631 RSS-feeds (vooral blogs), die dagelijks 200 posts op mij afvuren zonder dat ik elk van die 631 sites moet afgaan om te zien of ze iets nieuws online gegooid hebben. De feedreader haalt alles binnen, en zegt het mij wat nieuw is of wat ik al gelezen heb. Het Journaal van op tv, maar dan online en enkel over wat u interesseert.Vroeger ging men de bookmarks in de browser af, en als er iets nieuws was en ge vond het goed of ge had een opmerking, dan liet ge ne comment achter. Den auteur was content dat er iemand reageerde, en den commentator kon een link naar zijn eigen blog achter laten. Zo leerden de mensen elkaar kennen en begon het.

   Maar nu, met die Google Reader en al. Als ge iets goed vindt, dan deelt ge dat met uw 51 volgers in Google Reader en dan denkt ge dat ge den auteur een dienst bewezen hebt. Terwijl er nog die protected twitterfeed is met 2081 volgers, en een blog waar ge alles op kunt gooien, en delicious waar je echt alle goeie artikels bijhoudt. Maar dat gebeurt dus maar zelden, ’t moet al echt goed zijn en vooral: ge moet zelf moeite doen. En dan komt er nog eens bij dat de oorspronkelijke auteur niet gezien heeft dat ge het gedeeld hebt.

3. Offline: buiten komen en praten met de mensen. Vragen stellen en luisteren. En dan weer vragen stellen. Maar hier is het lichtjes anders: mensen nemen u nogal gauw in vertrouwen en dat moogt ge niet beschamen. Online is dat wat anders, zo goed als iedereen zet online wat hij zelf wilt en daar is de kous dan mee af.Maar goed, offline dus. Mensen beseffen niet altijd dat ze heel wat vertrouwen krijgen. En dan praten ze, en praten ze maar. Er worden dingen gezegd waar je zelf geen weet van hebt. Er kan niet bevestigd noch ontkend worden. Voor merken is dat een groot probleem. Marketeers hebben daar zelfs geen vat op. Ze denken nu dat, met al dat (online) conversation (mis)management, alles onder controle is. Maar de offline communicatie tussen mensen, daar hebben ze nog steeds geen vat op.

Over hoe ik vaststelde dat ik de dood vermeden heb

Vandaag was een rare dag.

Het weekend was wat zwaar (gaan wandelen in Wallonië, in de buurt van de abdij van Maredsous, en zaterdag vrij zwaar gefeest op n°13 in Gent) en dus lagen we (koninklijk meervoud) zondagavond op tijd in bed. Voor mijn doen vroeg uit bed gesukkeld, en dus ook vroeger naar het werk. Vroeger naar het werk betekent meer file, en meer file betekent: sneller de gsm vastnemen. Deze keer ontdekte ik dat er een Touring Mobilis app voor BlackBerry bestond, en dus moest deze geïnstalleerd worden. Aja, er moesten maar eens de gemeentelijke files waar ik last van heb getoond worden.

Toevallig passeerde net dan de politiecombo die normaliter 500 meter aan de andere kant van het verkeersverlicht waarvan ik nog 500 meter verwijderd was het verkeer in goede banen leidt. Of dat toch zou moeten doen. Niet dus, want er stond nog file. Enfin, ze kwamen voorbijgereden toen ik die app aan het installeren was, en dus niet echt met mijn twee handen aan het stuur zat. Veel te laat gezien, en toen ik in mijn spiegels keek, zag ik de combi remmen. Gelukkig net op een punt waar de zone 50 begint, dus er bestaat een waterkansje dat het niet was om mijn nummerplaat op te schrijven. Ze zijn er niet om de daders van beschadigingen aan mijn auto op te sporen, maar wel om easy money te cashen… (waarschijnlijk hebben ze “always go for the quick win” als devies gekregen)

En dan was het ver 11u en moest ik eigenlijk boterhammen eten want om 13u had ik een afspraak om een conditietest te doen (handig als je de twintig kilometer van Brussel gaat lopen). Helaas kon dat niet, want ik was ze vergeten te smeren. Dan maar veel te laat een spaghetti gegeten op’t werk, en met een volle maag richting conditietest. Daar aangekomen bleek ik mijn sportshort thuis vergeten te zijn (dank u moeder de vrouw die zondagavond per sé nog die short wou wassen). In opgerolde jeans dan maar die conditietest gedaan. Er moest eerst met een neusknijper mijn longinhoud ofzo getest worden, en daarna dan in bloot bovenlijf, zo vol met elektrodes (ha, mijn borsthaar moest er zelfs op enkele plaatsen aan geloven!) de veredelde hometrainer op.

Een kwartier en 434 Watt – da’s redelijk veel voor normale mensen die niet Fabian “meneer 1400 Watt” Cancellara heten – later terug het longtestkot met neusknijper in voor een afsluitende test, daarna de douche en dan was het tijd voor de uitslag: “maximale test, goed maximale aëroba capaciteit en zeer goed uithoudingsvermogen (ventilatoie anaërobe drempel rond 155/min; geen ventilatoire beperking”. Alles dik in orde dus, zelfs geen beklag over mijn overgewicht!

Met een trainingsschema voor de 20 km van Brussel naar huis gereden, alwaar een waswijzer van Samsung (go figure!) in de brievenbus zat.

Waswijzer van Samsung

En dan kaarten voor Tomorrowland besteld. Ik ga dit jaar voor de eerste keer, en ik wil vooral Dubfire en 2 Many DJ’s zien/horen. En Faithless zou ook langskomen (als DJ-set?).

En vastgesteld dat als ik in september een van de dingen die ik wou gekregen had, ik nu waarschijnlijk in een vliegtuigcrash zat. Nu dat ik er bij stil sta, in september wou ik twee dingen en geen van beide heb ik gekregen. Apparently a good thing. #winning

Een random rant

Daarnet, in mijn mailbox:

Een N-VA die out of the blue afkomt met hervorming van de gezinsbijslag, honestly, who gives a fuck? Gewoon afschaffen die handel, dan zijn we van die werkloze fuckers met 11 kinderen ook vanaf (pun not intended).

Of hervorming van Justitie, denken ze nu echt dat dat beter gaat door te regionaliseren? De politie (ok, da’s Binnenlandse Zaken) doet zijn werk maar half z’n gat, rechters die beschuldigden niet eens de tijd geven om zich te verdedigen (hier hangt uiteraard een anecdote aan) en op basis van een foutieve samenvatting van het dossier u op voorhand al een straf geven: daar gaat toch enkele regionalisering iets aan doen?

Kijk naar onze wegen die grotendeels een regionale bevoegdheid zijn: putten, putten en nog eens putten. Omdat de administratie geen haar op zijn tanden heeft en vol zit met nitwits.

Neen, ik denk niet dat België baat heeft bij een splitsing. België heeft baat bij een diepgaande doordrijving van het verantwoordelijkheidsbesef van zijn burgers. Van de tamme Waal over de profiterende West-Vlaamse zelfstandigende tot de whiskeyzuipende vetbetaalde ambtenaar: wij worden verondersteld van ten dienste te staan van de ander en dat doen we niet door minderwaardig asfalt te laten gebruiken omdat die aannemer toch beboet wordt. Neen, dat doen we door kwaliteit te eisen van de tegenpartij. Zo, en enkel zo, zal eenieder van ons beter én gelukkiger worden.

Het draait niet om geld, maar dus wel om mensen. ’t Was te peinzen.

De Wereld

De wereld is te groot om te kunnen vatten. We kijken met onze ogen en zien wat onze filters doorlaten. Van het visuele spectrum naar in uitgesteld relais vertelde weergaves van feiten.

Zo is er Wikileaks.org en zijn boegbeeld Julian Assange. De meneer coördineert wat grotere lekken van secret-bestempelde documenten van allerhande landen en wordt na een tijdje opgejaagd door een internationaal opsporingsbevel ten gevolge van enkele verkrachtingen of pogingen daartoe. Blijkt hij in Zweden last te hebben omwille van een vrouw waar hij ’s avonds mét condoom, maar de ochtend erna zónder, seks had. Eerst vond ze dat niet erg, maar na enkele dagen is ze klacht gaan neerleggen omdat ze die ochtend onbeschermde seks hadden. In Zweden is dat een serieus misdrijf. Vrouwen die van gedacht veranderen: niks dan miserie!

Ondertussen wordt Wikileaks.org van de Amazon Web Services servers gegooid omdat de algemene voorwaarden geschonden werden (“u bezit copyright voor alles wat u publiceert” is vaag maar soms ook weer niet). Conspiracy-kundigen zagen algauw de hand van een of andere Republikein die Amazon aanmaande om Wikileaks.org eraf te gooien. Verhuizen dan maar naar elders, maar blijkbaar staan de hosting providers te velde daar niet voor te springen.

En dan zijn er geruchten dat Visa geen stortingen aan Wikileaks meer toelaat (maar wel nog aan organisaties als de KKK; niet voluit geschreven omdat ik er over struikel). Rare shizzle en wie moet je op den duur geloven?

Ondertussen blijkt dat Julian Assange zich heeft aangemeld bij de Engelse politie. Zijn advocaat zou pas 24 uur voor de uitlevering aan Zweden bij hem mogen komen. Geen borgtocht mogelijk omdat het om een zedenschennis gaat.

Oh, en dan is er nog het verhaal van een of andere geëncrypteerde “insurance” die online staat. Als er iets zou mislopen met Assange of Wikileaks tout court, dan wordt de sleutel van de encryptie vrijgegeven en weet de hele wereld wat al die boze overheden achter onze en elkaars rug doen. Die insurance is geëncrypteerd volgens een Amerikaanse standaard: de Advanced Encryption Standard (AES). AES is een Belgisch algoritme, Rijndael genaamd. Ontworpen door Vincent van COSIC van de KU Leuven en Joan van Proton. Hun Rijndael heeft zoveel jaren geleden een wedstrijd van het NIST gewonnen omdat het tamelijk straf én efficiënt was. Hoezee. Omdat ik dat wist was ik bijna op Radio 1 geweest, maar dat zag ik niet echt zitten. Ik heb ze maar doorverwezen naar professor doctor ingenieur Bart Preneel die in Singapore bleek te zitten.

Veel van bovenstaande zal u niet gelezen hebben in de kranten. Dat is geen erg. Dat ik de afgelopen zomer nog steeds mis, dat staat er ook niet in. Ook dat is geen erg.

Communication communication communication

Begin augustus had ik een auto-ongeluk. Omdat het niet onmiddellijk duidelijk was of het een totaal economisch verlies was, heeft het tot 1 september geduurd vooraleer ik mijn nummerplaat ter schrapping heb teruggestuurd naar de DIV (FOD Mobiliteit en vervoer).

Half september komt de rekening van de verkeersbelasting in de brievenbus. (Mijn vervaldatum is 1 augustus en die sturen die afrekening altijd anderhalve maand te laat.) Die van de belastingen (FOD Financien) rekenen mij een vol jaar aan (van 1 augustus 2010 tot 31 juli 2011). Een beetje te veel, dus ik bel naar de lieve mensen daar, doe mijn verhaal en twee minuten later (no kidding!) krijg ik de mededeling dat ik nog maar 14,08 euro moet (van 1 augustus 2010 tot 1 september 2010). Zo gezegd, zo gedaan, en ’s avonds doe ik mijn overschrijving.

We zijn nu iets meer dan twee maand verder en ik krijg van mijn lokaal belastingskantoor een rekening voor het openstaande saldo (voor alle duidelijkheid: minus die 14,08 euro die ik al betaald had)…

Ik denk dat er iemand iets vergeten af te sluiten is. En dus mag ik morgen opnieuw bellen, en dat kan alleen maar tussen 9h en 12h of na afspraak (?).

Voorspellingen

Enkele jaren geleden was ik nog een echte nerd, in de lessen Datamining & Neurale Netwerken hield men ons bijvoorbeeld bezig met tijdsreeksen (“time series”). Zeer interessant: je krijgt een set datapunten ter beschikking, en je moet je neuraal netwerk “trainen” om dan op basis van een subset van die tijdsreeks het vervolg van de tijdsreeks te voorspellen, ofte “extrapoleren”.

Extrapoleren, dat is niet evident. In de lessen Numerieke Wiskunde (gegeven door een poetisch professor) hadden we geleerd over onstabiele methodes en slecht geconditioneerde problemen. [De professor zijn cursus schreef alles met een “k” in plaats van met een “c”.] Methodes gebruik je om problemen op te lossen. Als ik me niet vergis, is een methode stabiel als de fout op de output gelijkaardig blijft aan de fout op de input (bijvoorbeeld door ruis op de metingen). Een probleem is slecht geconditioneerd als onafhankelijk van welke methode je gebruikt, de fout op de uitkomst altijd groter zal zijn dan de fout die op de input zit. Welnu, voorspellen is een slecht geconditioneerd probleem.

Je denkt dat je subset het dal is van een parabool, en dan blijkt dat opeens een exponentiele functie te benaderen. Lastig!

En dan is er een site zoals de Overstromingsvoorspeller. Daar kan je op verschillende punten in het Vlaams waternetwerk kijken naar de voorspellingen van en de huidige waterstanden. Waterstanden zijn niet zo simpel als een parabool: dat gaat omhoog en omlaag zonder regelmaat. Een ijverige wiskundige zou er een spline van sinusoide functies op loslaten.

Voorspellingen en werkelijke waarden.

In stippellijn zie je hierboven de voorspellingen van het waterpeil, in volle blauwe lijn de werkelijke waarden. Wat valt er op?

Dat de timing van de pieken redelijk goed voorspeld werd (de start van de pieken zijn goed, de uiteindelijke pieken bleken 2-3 uur later), maar dat de werkelijke waarde nogal onderschat werd (een voorspelde piek van 11,7 m TAW blijkt 12,2 m TAW geworden te zijn, ofte 4,3% ernaast). 4,3% ernaast valt nog mee, maar een halve meter water kan wel het verschil betekenen tussen droge en natte meubels.

Hypen

“Onze” man bij de media Pietel vroeg vandaag op Twitter aan de mannen van Studio Brussel of ze die Netsky niet aan’t hypen waren. Nou, als living legend Pete Tong u vraagt om een Essential Mix (download) te maken voor de Britse radio BBC 1, dan zijt ge de hype zo goed als voorbij, mijn gedacht.

Trouwens, Netsky is niet de eerste Belg die een Essential Mix mocht maken. 2 Many DJ’s (2 keer zelfs), (halve Belg) CJ Bolland en Aeroplane gingen hem al voor [de lijst].