Minder reizen
Meer maken
Categorie archief: reizen
Going the extra (s)mile
Halverwege juli mocht ik voor de eerste keer in mijn leven in business class vliegen. Het was met Brussels Airlines te doen, in het kader van hun party flights die ze voor Tomorrowland hadden ingelegd. Sommige vluchten waren speciaal ingelegd, met extra capaciteit en een DJ. Vrij uitzonderlijk dus. Het eten was iets specialer, de beenruimte een pak groter en de stinkende vetzak zat niet tegen jou maar een halve meter verder. Je kan je zetel kanten naar bed-vorm (pro-tip: niet doen als je een deur groot bent) en kijken naar een megagroot scherm. Pretty nifty! (Op deze vlucht was er geen stinkende vetzak te bespeuren.)
Nu, het allerbelangrijkste blijft toch wel het cabinepersoneel.
Machines rarely create vibes, people do. A smile goes a very long way.
Destination Madness
Ik typ dit terwijl ik op een dakterras in Berlijn zit. Alphaville kweelt een mooi liedje in de verte. Vandaag gesproken op een conferentie. Afgelopen weekend zat ik in Keulen voor de kick-off van de organisatie van StartupBus Europe 2014. Als je een hacker, hipster of hustler bent: pre-applyen! Morgen vlieg ik terug naar La Belgique.
Donderdag vlieg ik met Brussels Airlines naar Munchen. Wat party people voor Tomorrowland gaan ophalen. Vrijdag ga ik naar Tomorrowland. Om 20u die avond ga ik poker spelen met wat maten. Zaterdag trouwt mijn neef, de eerste van mijn generatie familie. Hij is drie jaar jonger dan ik. Zondag ga ik terug naar Tomorrowland, dansen in de tunnel van Coincidence Records.
We’ve all seen it before
Rally in de Elzas
Wie mij volgt op Twitter zou beginnen denken dat ik voor niets een huis aan het zoeken ben want ik ben toch altijd de pist in. Zoals vorige week bijvoorbeeld, toen zat ik twee dagen in de Elzas een Peugeot-fabriek te bezoeken en wat rally te rijden zoals Soeur Clotilde, maar dan met een robuustere auto en minder geschift. Ook: damn you zweedse ex-rally piloot die “you better step on it, or I’ll catch you” tegen me zei.
Anyway, die Peugeot 308: hij ziet er niet echt indrukwekkend waw uit zoals de nieuwe Mercedes A en CLA. Hij heeft er wel wat van weg, vanuit een bepaald standpunt lijkt hij op een kruising tussen een Mercedes A-klasse en een Audi A3 hatchback.
Maar het echt vernieuwende zit binnenin, in wat Peugeot “iCockpit” genoemd heeft: een heel clean dashboard, met een geweldig touchscreen op de middenconsole. Geen crappy graphics noch aansturing met een soortement trackpad zoals in de Lexus IS 300h (waarover in een volgende blogpost meer), maar echte touch. En het scherm reageert vrij snel: er is soms een klein beetje lag maar dat ligt eerder aan het 3G netwerk dan aan het scherm (bijvoorbeeld als je de Coyote app opstart).
En wat met het rijgedrag? Zoals in de inleiding gezegd: we hebben er redelijk speels mee gereden doorheen het geaccidenteerd parcours dat ons gedurende twee dagen werd voorgelegd in de Elzas. Cols op, cols af. Haarspeldbochten, ravijnen, pittoreske dorpjes, … dat soort dingen. Zelfs die keren dat we iets te laat moesten remmen omdat de bocht op de GPS iets minder strak leek dan ie in realiteit was, hield de wagen ons veilig op de baan.
Over veiligheid gesproken: er zit een systeem in de wagen dat kijkt of je nergens tegenaan gaat rijden. Kom je op minder dan 2 seconden van een voorligger, dan zegt het dashboard “Vehicle close”. Kom je nog dichter, dan gaat er een oranje lampje pinken. Kom je echt superdicht, dan maakt ie lawaai en als je echt gaat botsen dan remt de computer de wagen naar een zodanig lage snelheid dat de impact aanvaardbaar wordt (bvb van 50 km/u naar 20 km/u). Geen baanbrekende vernieuwing, want Volvo heeft dit al enkele jaren op z’n wagens. Maar wel goed dat Peugeot dit democratiseert. Je ziet dit remsysteem min of meer in werking in onderstaand filmpje, terwijl Sara aan het rijden is.
(Bij mij werkte het automatisch remsysteem bij een bepaalde testrun niet omdat ik aan het stuur draaide en het systeem dan veronderstelt dat je de controle overneemt en dus weet wat je aan het doen bent – I clearly did not know what I was doing.)
Het leuke aan zo eens uitgenodigd worden op persreis (vergis u niet, dit was een persreis) is dat je ook het merk zelf beter leert kennen. Peugeot is een van de weinige familiebedrijven die al meer dan 200 jaar meegaan. Oorspronkelijk begonnen met het ombouwen van een graanmolen, lang vooraleer er sprake was van auto’s. Ze maakten toen veren (voor de horlogemakers in de buurt), en zagen, en frames voor brede rokken (ge denkt toch niet dat die hofdames stijfsel in hun kleed gooiden?). Ze hebben zelfs fietsen gemaakt! Indrukwekkend en inspirerend, toch wel!
The only threat belgians worry about
“The English are feeling the pinch in relation to recent events in Syria and have therefore raised their security level from “Miffed” to “Peeved.” Soon, though, security levels may be raised yet again to “Irritated” or even “A Bit Cross.” The English have not been “A Bit Cross” since the blitz in 1940 when tea supplies nearly ran out. Terrorists have been re-categorized from “Tiresome” to “A Bloody Nuisance.” The last time the British issued a “Bloody Nuisance” warning level was in 1588, when threatened by the Spanish Armada.
The Scots have raised their threat level from “Pissed Off” to “Let’s get the Bastards.” They don’t have any other levels. This is the reason they have been used on the front line of the British army for the last 300 years.
The French government announced yesterday that it has raised its terror alert level from “Run” to “Hide.” The only two higher levels in France are “Collaborate” and “Surrender.” The rise was precipitated by a recent fire that destroyed France ’s white flag factory, effectively paralysing the country’s military capability.
Italy has increased the alert level from “Shout Loudly and Excitedly” to “Elaborate Military Posturing.” Two more levels remain: “Ineffective Combat Operations” and “Change Sides.”
The Germans have increased their alert state from “Disdainful Arrogance” to “Dress in Uniform and Sing Marching Songs.” They also have two higher levels: “Invade a Neighbour” and “Lose.”
Belgians, on the other hand, are all on holiday as usual; the only threat they are worried about is NATO pulling out of Brussels.
The Spanish are all excited to see their new submarines ready to deploy. These beautifully designed subs have glass bottoms so the new Spanish navy can get a really good look at the old Spanish navy.
Australia, meanwhile, has raised its security level from “No worries” to “She’ll be alright, Mate.” Two more escalation levels remain: “Crikey! I think we’ll need to cancel the barbie this weekend!” and “The barbie is cancelled.” So far no situation has ever warranted use of the last final escalation level.
— John Cleese – British writer, actor and tall person.
You Pay Peanuts, You Get Peanuts
“To offer the cheapest flights on the market, the budget carrier had eliminated on-board meals. But it wanted to make sure consumers saw the connection between its minimal service and low fares. So Southwest marketed itself as the “peanut airline”—meaning you fly for ‘peanuts,’ and peanuts are what you get.”
Over een mislukt rollenspel in een veel te duur hotel
Dus, je bent een grote meneer van een grote internationale instantie, dikwijls ver van huis en moeder de vrouw kan niet altijd mee op je business trips. Zelf ben je zo goed als pensioengerechtigd, maar daar blijkt je libido nog lang niet aan te denken.
Op een dag (obligatory Kabouter Wesley reference) blijk je weer alleen in New York te zitten, in zo’n fancy zessterrenhotel 69 verdiepen boven 5th Avenue. Je hebt goesting en vraagt aan de maître d’hôtel achter een “gezelschapsdame”. Je beveelt de maître haar te zeggen dat ze gekleed moet zijn als meid en het ruwere werk niet mag schuwen.
In afwachting van haar komst, kruip je al maar onder de douche, kwestie van fris gewassen te zijn en zo. Chicks appreciëren hygiëne, dat heeft 50 jaar seksueel actief zijn je wel geleerd. Je komt uit je douche, half afgedroogd en daar blijkt je gevraagde meid te staan. De rest is geschiedenis.
PS: Give or take over 20 jaar zitten al die mensen op het dan equivalent van YouPorn hun lusten bot te vieren. En dan is dit mopje waarheid geworden:
During sex. I suddenly stopped and didn’t move. She: “What are you doing?” Me: “I’ve seen this on YouPorn, its called Buffering”
Daar boven de Vlaanders
Kleine samenvatting van onze vlucht afgelopen zaterdag, ergens boven de Vlaanders.
(hoera voor iMovie ’11)
Over hoe ik vaststelde dat ik de dood vermeden heb
Vandaag was een rare dag.
Het weekend was wat zwaar (gaan wandelen in Wallonië, in de buurt van de abdij van Maredsous, en zaterdag vrij zwaar gefeest op n°13 in Gent) en dus lagen we (koninklijk meervoud) zondagavond op tijd in bed. Voor mijn doen vroeg uit bed gesukkeld, en dus ook vroeger naar het werk. Vroeger naar het werk betekent meer file, en meer file betekent: sneller de gsm vastnemen. Deze keer ontdekte ik dat er een Touring Mobilis app voor BlackBerry bestond, en dus moest deze geïnstalleerd worden. Aja, er moesten maar eens de gemeentelijke files waar ik last van heb getoond worden.
Toevallig passeerde net dan de politiecombo die normaliter 500 meter aan de andere kant van het verkeersverlicht waarvan ik nog 500 meter verwijderd was het verkeer in goede banen leidt. Of dat toch zou moeten doen. Niet dus, want er stond nog file. Enfin, ze kwamen voorbijgereden toen ik die app aan het installeren was, en dus niet echt met mijn twee handen aan het stuur zat. Veel te laat gezien, en toen ik in mijn spiegels keek, zag ik de combi remmen. Gelukkig net op een punt waar de zone 50 begint, dus er bestaat een waterkansje dat het niet was om mijn nummerplaat op te schrijven. Ze zijn er niet om de daders van beschadigingen aan mijn auto op te sporen, maar wel om easy money te cashen… (waarschijnlijk hebben ze “always go for the quick win” als devies gekregen)
En dan was het ver 11u en moest ik eigenlijk boterhammen eten want om 13u had ik een afspraak om een conditietest te doen (handig als je de twintig kilometer van Brussel gaat lopen). Helaas kon dat niet, want ik was ze vergeten te smeren. Dan maar veel te laat een spaghetti gegeten op’t werk, en met een volle maag richting conditietest. Daar aangekomen bleek ik mijn sportshort thuis vergeten te zijn (dank u moeder de vrouw die zondagavond per sé nog die short wou wassen). In opgerolde jeans dan maar die conditietest gedaan. Er moest eerst met een neusknijper mijn longinhoud ofzo getest worden, en daarna dan in bloot bovenlijf, zo vol met elektrodes (ha, mijn borsthaar moest er zelfs op enkele plaatsen aan geloven!) de veredelde hometrainer op.
Een kwartier en 434 Watt – da’s redelijk veel voor normale mensen die niet Fabian “meneer 1400 Watt” Cancellara heten – later terug het longtestkot met neusknijper in voor een afsluitende test, daarna de douche en dan was het tijd voor de uitslag: “maximale test, goed maximale aëroba capaciteit en zeer goed uithoudingsvermogen (ventilatoie anaërobe drempel rond 155/min; geen ventilatoire beperking”. Alles dik in orde dus, zelfs geen beklag over mijn overgewicht!
Met een trainingsschema voor de 20 km van Brussel naar huis gereden, alwaar een waswijzer van Samsung (go figure!) in de brievenbus zat.
Waswijzer van Samsung
En dan kaarten voor Tomorrowland besteld. Ik ga dit jaar voor de eerste keer, en ik wil vooral Dubfire en 2 Many DJ’s zien/horen. En Faithless zou ook langskomen (als DJ-set?).
En vastgesteld dat als ik in september een van de dingen die ik wou gekregen had, ik nu waarschijnlijk in een vliegtuigcrash zat. Nu dat ik er bij stil sta, in september wou ik twee dingen en geen van beide heb ik gekregen. Apparently a good thing. #winning
boskabout 