Inchecken

Location based services (LBS) zoals Foursquare, Gowalla en Facebook Places zijn up and coming. Met een applicatie op je GPS-enabled smartphone (nvdr: ik haat de term “smartphone”, ik zeg liever “GSM”) doe je een zogenaamde check-in in de locatie waar je bent: in de Colruyt, het cafe Roi des Belges op Place St Gery in Brussel, op Pukkelpop, … Je vrienden op de gekoppelde sociale netwerken kunnen dan zien waar je bent. “Ha, den dieje zit hier niet ver af, we zullen eens goeiendag gaan zeggen.” is zowat het meest nuttige dat je er nu mee kan doen. Als de winkeliers eindelijk wakker worden, dan kunnen ze bijvoorbeeld mensen lokken naar hun winkels met incentives als “diegenen die hier bij ons inchecken, krijgen geen pak slaag” (inchecken is trouwens gratis reclame maken bij de followers).

Overzicht van mijn Foursquare check-ins in Gent.

Enfin, ’t is maar een voorstel he. Het kan ook op micro-schaal nuttig ingezet worden, getuige het volgend scenario waar het menselijk-mentale locatie-registratie model onvoldoende is.

1. ik loop door de keuken (waar onze pa de gazet zit te lezen) naar buiten om de koffer van mijn auto leeg te maken
2. ik kom terug binnen, niemand te bespeuren en ik trek me terug in mijn kamer
3. ons ma stuurt een sms om 17h58, da’k haar mag halen bij haar moeder
4. gezien mijn gsm enkel lawijt mag maken bij telefoons en wekkers, stuur ik pas om 18h01 een sms terug.
5. om 18h02 belt ons ma mij op met de vraag of ik thuis ben. Wat blijkt: ze had ondertussen al naar onze vaste telefoon gebeld, alwaar onze pa dacht da’k weggelopen was (want hij had mij niet zien binnenkomen). Waarom ik zou weggelopen zijn is mij een raadsel,  het gaat hier al een week vrij goed, feitelijk.

Enfin, niet dat LBS dé oplossing is voor alle problemen van de wereld, laat staan dat het helemaal geen problemen zou bij maken.

Check trouwens Google Latitude dat volledig real-time werkt. Gelukkig kan je daar instellen tot op welk niveau jouw followers je locatie kunnen weten (exacte coordinaten vs naam van het dorp, etc).

Tabula rasa

Dan gaat ge op weekend naar een Sunparks aan zee en sjeest ge op uw gemakske de E40 af richting Oostende en krijgt ge opeens een SMS’ke met de vraaf of ge een koppel autolozen kunt ophalen aan’t station van Tien Om Te ZienBlankenberge. Soms moet men blij zijn dat een goed mens al rijdend zijn GSM bekijkt. Helaas pindakaas kwamen ze nogal tamelijk snel aan in Blankenberge, en als er één ding is wat ik toch wel vrij hard haat, dan is het wel mensen nodeloos in de kou te laten wachten op mijnentwege (ja ik doe dat vaak en ik haat mijn eigenste zelve daar wel voor). Bon, rerouten en over Brugge rijden en een beetje doorperen. Ge moet op Twitter dan niet vragen waar er camera’s staan, want de twitterpolice zegt dan dat ge ne milieuvervuiler zijt en de trein moet nemen en al zeker niet te hard moet rijden. Soms zou ik mensen de nek willen omwringen omdat ge op kleine schaal goed wilt doen voor uw maten en van die mensen dat niet moogt doen.

Mijn mobiel (de wagen, niet de Blackberry Bold 9000) zat volgepropt, daar onderweg van Blankenberge naar De Haan. In den donkere toegekomen, en gepakt en gezakt gesjoempeld over een paleke van wel 15 centimeter hoog. Ge moet niet groot zijn om schade te berokkenen. Met mijn handen vol zakken was er – vanwege de inertie van geest en lichaam – weinig steun te verwachten. Ik mag mijn neus dankbaar zijn dat mijn bril en tanden nog heel zijn! Veel meer dan schaafwonden op het tandvlees was er gelukkig niet aan.

De dag erna vind ik de beschermhoes van bovenvermelde Blackberry Bold 9000 terug in een plas water. Door vuil en nattigheid weinig bruikbaar. Het zal nooit meer goedkomen met die Bold, twee weken later was de trackball kapot, net als de q-toets en de groene hoorn. Unlocken van het scherm was niet meer mogelijk. Bye bye Bold.

Ondertussen nog een try-out van Samtex meegemaakt in Brugge. Vergezeld van Marieke, en Sofie, en Polle, en een Imke Dielen en den Andrew en nog zoveel andere toffe mensen. Plezant en ferm de moeite. Check ze maar eens uit op een festival near you this summer!

De (namid)dag erna nog half verdoofd een Barcamp in Antwerpen bijgewoond. Barcamp werd mogelijk gemaakt door de volgende gulle sponsors:

• hostingbedrijf iLibris
• back-end developers madewithlove
• project developers 10to1
• ’t één of’t ander bureau The Parking Lot
• koffiemakers Nestlé Nespresso
• webdesigner Cubus
• usability testers UserPlus
• search marketing power (seriously, WTF?) QueroMedia
• multi-room music systems maker Sonos

De namiddag vond ik weinig inspirerend. Veel meer dan een compleet gepikte en bijgevolg zielloze presentatie over digitale piraterij door Jan Seurinck, een crappy presentatie over advanced CSS door een of andere Spaanse eilandbewoner die in België werkte en de rant van Pietel over digitale reclame/marketing/whatever herinner ik me niet. Verkeerd gekozen dus (uit de lijst van presentaties). (ok, ik vergeet hier moedwillig de presentatie van @fotograaf over cheap travelling, enkele van zijn favoriete tools: qfly.nl, kayak.com, lowcostairlines.nl, tripadvisor.com en hotelscombined.com; en de presentaties van @DeFre en Goedles)

Twee weken geleden is onze nonkel overleden, na een lijdensweg van 2 jaar in’t rusthuis. Zware dagen, vooral voor m’n ma. Huistaken overnemen. De mis was mooi. Blij zijn dat er een structuur gelijk de katholieke kerk is. Mensen hebben soms nood aan structuur en rituelen. Veel volk, zeker voor twee jaar niet meer “sociaal” gedaan te hebben. De irrelevantie van al wat hier staat wordt nog maar eens duidelijk gemaakt.

Het download-probleem

Ik download.

Jij downloadt.

Hij downloadt.

Wij downloaden allemaal.

Dikwijls streamend (dus tijdelijk) van YouTube, of GarageTV, SoundCloud, Mixcloud of DailyMotion (1). Of permanentere mp3’s downloadend van zShare of Mediafire (2). Soms ook legaal gratis (3) of betalend (4) van de iTunes Store. Of BeatPort.

In geval (1) kan je niet zeggen of het legaal is of niet. Het label kan de videoclip erop gezet hebben, of de mama kan er een filmpje van haar spelende dochter opgezet hebben zodat de papa op missie in Afghanistan kan zien hoe het met zijn kleine spruit gaat. Het kan ook zijn dat een fan er een illegale rip van een vergeten 70’s disco-hit die hij in zijn vinyl-collectie heeft, heeft opgeplaatst. Er is vraag naar, maar geen legaal aanbod. Ga je dat dan verbaliseren?

In geval (2) zit je nog steeds met hetzelfde verhaal. Er staan rips op van liedjes die de eerstkomende maanden nog niet in de handel te vinden zullen zijn (if ever) (illegaal), kleine muzieklabels “lekken” zélf 320 kbps mp3’s naar de blogwereld (mijn inziens is het dus legaal van deze te downloaden), bedroom-producers plaatsen hun eigen demo’s online.

Geval (3) zijn promoties of gratis podcasts te vinden in de iTunes Store. Ik vermoed dat het hier wel legaal is.

Geval (4) is ook legaal. Het is soms wel lastig dat je wegens licentierechten geen mp3’s kan kopen in België, omdat het buitenlands label geen afspraken heeft met SABAM e.d. … Een gigantisch hiaat in het “legale internet”, dat natuurlijk opgevuld wordt door het “illegale internet”.

Probleem: niemand koopt nog cd’s of vinyl, en legaal mp3’s kopen zit er naar’t schijnt ook niet veel in (al heb ik in 2009 toch iets van 700-800 euro gespendeerd op Beatport).

Gevolg: de auteursrechtenmaatschappijen klagen steen en been dat ze geen inkomsten meer hebben. Hoe het zit met de labels zelf, en hun artiesten, daar heb ik het raden naar.

Gevolg (bis): de politici worden voor de kar van de auteursrechtenmaatschappijen gespannen.

In Frankrijk hebben ze de wet HADOPI, die downloaden criminaliseert (drie keer iets illegaals downloaden = afgesloten worden van uw ISP). Belgisch Senator en minister van Staat Phillipe Monfils (MR) stelde recent voor om deze wet HADOPI ook in België te introduceren.

Als reactie hierop kwam er een voorstel van Ecolo-Groen!: een reïncarnatie van het kijk- en luistergeld in samenwerking met een “internetobservatorium” dat het internetverkeer anoniemiseert (nvdr: wat een woord) en daarvan een beeld schetst van het aantal legale en illegale mp3’s en video’s. De hamvraag hierbij is: mag je dan à volonté illegaal downloaden? En welk effect gaat dat dan hebben op webshops als iTunes en Beatport?

Ik ben – als ik moet kiezen tussen beide – voor het voorstel van Ecolo-Groen! genegen, maar ik heb geen zin om twee keer te betalen voor een legale mp3.

PS: En Maarten Schenk zal afkomen met het feit dat het niet zo moeilijk is om je internettrafiek te encrypteren te maken mbv Tor en equivalenten.

PPS: Pluspunten voor de communicatie van Groen! op Twitter. Als je hen er over aanspreekt, krijg je antwoord en er wordt aangemoedigd om je comments te mailen naar Freya Piryns.

Eight of a kind

’t Was gisteren Site Van Het Jaar 2009 (powered by Clickx e.d.) uitreiking in de Gentse Handelsbeurs. Ik was toevalligerwijs genomineerd in de categorie ‘Verdienstelijke Twitteraar’ (ik vond dat ze feitelijk mijn blog mochten nomineren, want hiér stonden véél zinniger dingen).

Ik werd blijkbaar 4e, en daarbij grote konijnenkanonnen zoals @imkedielen en @robinwauters achterlatend. Hoera! \o/

Hieronder een foto van 8 boskabout’s (inclusief een onbekend aanhangsel):

(c) @lamazone

Stilte (wegens storm)

Het is hier maar stillekes he? Nogal wiedes, mijn informatie-geile aandacht (buiten de werkuren he) spitste zich de afgelopen dagen vooral op

1. de twitter-stream, 
2. feedreader-stream, 
3. onhaalbare ideeën voor INCA09, 
4. DJ spelen op een galabal (een droog verslag met een link naar de foto’s vindt u bij het Gehörschade Kollektiv), 
5. uitgaan in de Brusselse underground in het gezelschap van 3 toeristes en dM3 (trashy feestje, keiveel travestieten enzo, maar wel keigoeie muziek),
6. taxi spelen voor reizende mensen (geven en nemen he mensen, geven en nemen), 
7. een feestje voorbereiden (be there, it’s my birthday!) en 
8. sporten (net nog een halfuurtje – ofte 4,65 kilometer gelopen).

Dus als ge echt wilt weten wat ik aan het uitspoken ben, en echt live meemaken enzo (en feitelijk dus geen leven hebt :-p), Twitter is the way to go!

Smullen met Piet

Vorige week kreeg ik een bakvorm van uit de nieuwe collectie van Point-Virgule Baking (inspired by de enige echte Piet Huysentruyt) opgestuurd. Ondertussen is het spellement uitgetest, en in afwachting van de ontwikkeling van de foto’s zal u dus even moeten wachten. Wordt vervolgd.

Freedom of speech

In het kader van recente gebeurtenissen [sigridschrijft.be] wordt er door sommige commentatoren hard [mafiablog.net] gezwaaid [ledeberg.wordpress.com] met het concept vrije meningsuiting.

Voor de normale burger heeft vrije meningsuiting zijn grenzen. Zo mag je niet beweren dat de Holocaust niet heeft plaatsgevonden (negationisme), en moet je je ook hoeden voor racistische uitspraken.

Voor parlementsleden is er een uitzondering: de parlementaire onverantwoordelijkheid. Ook de parlementaire onschendbaarheid is een parlementaire immuniteit. Ik citeer uit het boek België voor Beginners (Johan Vande Lanotte, Siegfried Bracke en Geert Goedertier, Die Keure, 10e druk, 2008, blz. 73):

Een parlementslid kan nooit vervolgd worden voor een mening of een stem die hij in de uitoefening van zijn functie in het parlement heeft geuit, ook al is die mening lasterlijk.

Deze mening noemt men de parlementaire onverantwoordelijkheid (freedom of speech) en betekent dat een parlementslid nooit vervolgd kan worden voor wat hij/zij in het parlement heeft gezegd. Op deze immuniteit bestaan er geen uitzonderingen.

De parlementaire onverantwoordelijkheid is alleen van toepassing op een geuite mening of stem, niet op handelingen of daden. Deze vallen onder de parlementaire onschendbaarheid.

Over de vrijheid van meningsuiting wordt op bladzijde 224 dit geschreven:

De vrijheid van meningsuiting staat zowel in de Belgische grondwet als in het Europees verdrag voor de rechten van de mens. Vrijheid van meningsuiting betekent dat iedereen het recht heeft zijn mening te uiten in woorden, geschriften of gedragingen.

Ook een gedraging kan dus een meningsuiting zijn: opstappen in een betoging, het opsteken van een gebalde vuist, het bijwonen van een bijeenkomst, …

De vrijheid van meningsuiting betekent niet dat men ongestraft misdrijven kan plegen. Als de meningsuiting er bijvoorbeeld toe leidt dat iemand belasterd wordt, kan het slachtoffer een klacht indienen en kan de dader gestraft worden. Ook het ontkennen van de holocaust of het verkondigen van racistische meningen is in België strafbaar. De vrijheid van meningsuiting betekent dus niet dat misdrijven die door een meningsuiting worden gepleegd, ongestraft moeten blijven. Bij misbruik van die vrijheid blijft repressief optreden vanwege de overheid dus mogelijk.

…

Preventief optreden vanwege de overheid is in principe niet mogelijk. In de grondwet staat bv. dat de censuur is afgeschaft en nooit meer kan worden ingevoerd.

Het deelnemen aan een betoging is een vorm van meningsuiting. Toch gebeurt het vaak dat de overheid een betoging verbiedt of beperkingen oplegt.

Dit kan omdat van de vrijheid van meningsuiting mag afgeweken worden als de mening wordt geuit tijdens bijeenkomsten in openlucht. Met deze uitzondering heeft de grondwetgever willen voorkomen dat vrijheid van meningsuiting zou leiden tot oproer of verstoring van rust en veiligheid.

Ha! De wet geeft u een vinger, en u bent weg met de ganse arm! Ik ben blij dat deze post [ledeberg.wordpress.com] ook geschreven werd.

En beste lezer, waarde niet-lezer, denk af en toe eens aan deze spreuk:

Spreken is zilver, zwijgen is goud!

Verwerking van privacy-gegevens op Belgische blogs

In de Metro van vandaag stond er een artikel genaamd “Belgische bloggers niet in orde met de wet” (click to see a scan). Dit is ongetwijfeld een uitloper van de brief die Michel Vuijlsteke enkele weken terug ontving.

Iemand heeft duidelijk zijn werk niet gedaan (ofwel bij Clickx, ofwel bij de Privacycommissie), want op de vraag “Moet ik elke verwerking aangeven?” wordt geantwoord dat manuele verwerkingen en enkele geautomatiseerde verwerkingen vrijgesteld worden. De lijst van vrijgestelde verwerkingen is alhier (in PDF-vorm) terug te vinden.

Er is inderdaad een lacune, er wordt van blogs niet gesproken. Commenters kan men beschouwen als klanten en leveranciers (ze lezen de blog, en ze leveren een comment), en dan kan men op van artikel 55 KB (zie deze lijst (PDF)) toch wel besluiten dat de verwerking vrijgesteld wordt.

Case closed.

Disclaimer: ik ben geen advocaat, maar ik kan wel lezen en interpreteren. Prove me wrong!

Some random stuff

Liefste lezer, deze post gaat een manusje-van-alles worden en onnavolgbare gedachtesprongen bevatten. U weze gewaarschuwd!

In Nederland zal het verbod op roken in de horeca strenger gecontrolleerd en aangepakt worden. Ik juig dit toe! De overtreding van dat verbod op roken is iets waarmee je als overtreder ook andere mensen (in dit geval: niet-rokers) ambeteert.

Roken op straat mogen ze voor mijn part ook verbieden, je moet maar eens joggen waar net een roker is gepasseerd (dan wilt een mens eens gezond doen…).

Er zijn dan van die types die dan de volgende opmerking maken: “maar roken is een verslaving!!!!! en wat dan met alcohol???? ook verbieden????”. Laat me even overlopen:

1. één sigaret (of meer) roken = geurhinder, verspreiden van kankerverwekkende stoffen
2. een weinig pinten drinken = mensen niet lastig vallen, niet tieren, niet roepen, niet handtastelijk worden, niet kotsen
3. te veel pinten drinken = mensen lastig vallen, tieren, roepen, handtastelijk worden, kotsen, … (pick one or more)

Puntjes 1 en 3: niet toegelaten in de Nederlandse wetgeving, puntje 2 is wel toegelaten in de Nederlandse wetgeving. De nuance zit hem in het lastig vallen van andere mensen.

Meestal wordt ook het argument “ga dan gewoon niet binnen in een zaak waar gerookt wordt” op tafel gegooid. Hallo, je gaat toch nooit alleen op café? En in groep moeten er dan compromissen/toegevingen gepleegd worden. Doorgaans wint de roker. Rokers zijn doorgaans ‘hip’. Just sayin’…

Om maar te zeggen dat ik het niet erg zou vinden dat het hier in België ook wat strenger mag. Cue the boskabout-bashing!

Iets anders: de hypocrisie van de Belgische pers. Tom Boonen wordt in het voorjaar betrapt op cocaïne-gebruik en dat wordt breed uitgesmeerd in de pers. Aja, het kan toch niet dat een sportman en tevens ook voorbeeld voor de jeugd van snuif-eens-een-lijntje doet. Fast-forward (klik, en klik daar dan ook wat rond voor het ganse verhaal) naar de afgelopen editie van I Love Techno, alwaar een portier vriendelijk gevraagd wordt van te doen alsof zijn neus bloedt bij het aanschouwen van een partijtje snuif-eens-een-lijntje door een presentatrice en een wereldvermaarde DJ. Hoeveel jeugd-achtigen waren er alweer aanwezig op ILT? 35.000 ofzo? Vijfendertigduizend! Ha! En dat van die presentatrice en wereldvermaarde DJ heeft nu _amper_ nieuwswaarde? Alstublieft he… (maar ja, in dat wereldje pakt toch _iedereen_)

Of die mensen van De Ochtend op Radio 1. Soms halen ze er de meest irrelevante vragen boven. Wat kan het mij schelen dat Karel De Gucht misschien tegen zijn vrouw gezegd heeft van wat Fortis aandelen te verkopen. Mocht het waar zijn, dan was het nog met 80% verlies ofzo (see me care)… Neen, er zijn dan betere vragen te stellen zoals: “onze militairen zijn vetzakken, hoe komt dat?” (dat was sarcastisch), maar dan mag je je feitelijk verwachten aan een antwoord als “ja, onze jongens zijn gedemotiveerd want ze mogen niet ingezet worden in gevaarlijke opdrachten” of “er is geen geld voor maagringen want er is een tekort in de begroting anders en feitelijk mogen ze toch geen maagring hebben als ze op buitenlandse missie willen” of “na hun 35 zijn ze fysisch toch kapot, dus worden de criteria voor de sportieve testen wat relaxer, en sommigen moeten toch op nen bureau zitten so why care, maar ja, die werden ook meegeteld bij de vetzakken he, STOMME KOE!“. Neen, dan zou ik als journaliste eerder gaan voor de vraag “waarom installeren we geen capabele president in Congo gelijk de USA dat elders ooit gedaan heeft?“…

Zaterdag was ik aanwezig op een drink te Antwerpen ter ere van iemand die zondag een kwart-eeuw oud ging worden. De bedoeling was dat hij zich zou zat drinken zodat hij zijn 25ste verjaardag nooit zou meemaken (as in: black-out hebben van de eerste uren na middernacht, en daarna crashen tot maandag). Hij is feitelijk niet zat geraakt so: FAIL!

Cops, no crooks (c) Auke van Baton Rouge Headquarters

Daarna ging ik dan naar het eerste verjaardagsfeestje – thema: Cops & Crooks – van de Baton Rouge Headquarters in een marginale keet te Kessel-Lo. Ik was nog niet eens buiten binnen of er werd al een gore zatlap buitengesmeten. Zatte mensen, daar kunt ge – buiten mee smijten – ook niet veel mee he. Anyway: zatte mens out, coole gangster in (met hoed en lange zwarte jas!). Binnengekomen zag ik dat het goed was: gore venten in marcelleke en schoon mamsellen in short shorts! Luttele uren later liep de avond op z’n einde, en ik dacht bij mezelf: ’t is goed geweest.

By the way, hou The Dukes van de Baton Rouge Headquarters maar goed in de gaten, we gaan daar nog van horen!

The Dukes (c) Auke van Baton Rouge Headquarters

Gisteren ben ik dan nog rap wat gaan bloeden voor Bloedserieus, 400 ml om tamelijk exact te zijn. Ik word oud, want er was daar volk dat in 1990 geboren is! Geen afspraak maken resulteert in 2 uur doorlooptijd, ook al hang je maar 5 of 10 minuten aan je plastieken zakje…

Daarna nog wat DVD’s en CD’s gaan terughalen bij ne copain die net bij het IWT was geweest, een vinylplaatje of vier gekocht (The Eagles – Hotel California, Grace Jones – Island Life, Booka Shade ft Laurie Andersson – Oh Superman! en Yazoo – Don’t Go (Todd Terry Remixes)), wat chinees gegeten met maten bij Ni Hao (11 euro voor een buffet à volonté! *yummie*) en daarna nog gepoold in de Komma. Dat poolen was doorgaans ondermaats met zeer sporadische vlagen van perfectie. Story of my life, quoi?

Scheiding der machten

Zouden wij, naar aanleiding van recente evenementen, enigszins moeten vrezen voor de scheiding der machten in de democratie België?

Uiteindelijk worden twee hooggepositioneerde medewerkers van de federale politie, onderdeel van de Uitvoerende Macht, nogal zeer snel “beschermd” door iemand van de Rechterlijke Macht. Waarom schrijf ik “zeer snel”? Omdat het zaakje ruikt. Hieronder enkele commentaren op quotes uit de verslaggeving.

“De fotomontage is een ernstige schending van de privacy van mijn cliënt en haar imago”, meldt Vincent De Wolf, de advocaat van Sylvie Ricour.

Onthoud de woorden “haar imago“. Confronteer ze dan met onderstaande quote:

Een van de argumenten van de rechter was dat Koekelberg en Ricour geen publieke personen zijn en dat de fotomontage om die reden een inbreuk is op hun privéleven.

Als je geen publiek figuur zou zijn, waarom ben je dan bezorgd om je imago?

Ok, tot voor kort was mevrouw Ricour amper een publiek figuur te noemen. Maar sinds haar snelle carrière bekend is geraakt, vind ik wel dat men haar als publiek figuur mag beschouwen.

En als je dan naar dit fragment luistert (vooral de laatste helft is interessant), en dan beseft dat de rechter iemand blijkt te zijn die Humo niet kent, laat staan begrijpt, dan zit je dus met een kostelijke misstap van de rechterlijke macht.

Trouwens, waarom is de rechter een Franstalige? Zou dit niet in strijd kunnen zijn met de taalwetgeving? En hopla, het verhaal dwarrelt weer neer op communautair grondgebied.

Disclaimer: ik ben geen advocaat, dus een groot deel van wat hier boven staat (vooral de insinuaties) kunnen abuis zijn!

Update 19:13: het zou ook mogen geweten zijn dat de man van Laurette Onckelinckx (PS, minister, lid van de uitvoerende macht), meester Marc Uyttendaele, de advocaat is van Fernand Koekelbergs. Scheiding der Machten klinkt mooi in theorie, maar blijkt in de praktijk niet zo makkelijk te bereiken…