In het kader van recente gebeurtenissen [sigridschrijft.be] wordt er door sommige commentatoren hard [mafiablog.net] gezwaaid [ledeberg.wordpress.com] met het concept vrije meningsuiting.
Voor de normale burger heeft vrije meningsuiting zijn grenzen. Zo mag je niet beweren dat de Holocaust niet heeft plaatsgevonden (negationisme), en moet je je ook hoeden voor racistische uitspraken.
Voor parlementsleden is er een uitzondering: de parlementaire onverantwoordelijkheid. Ook de parlementaire onschendbaarheid is een parlementaire immuniteit. Ik citeer uit het boek België voor Beginners (Johan Vande Lanotte, Siegfried Bracke en Geert Goedertier, Die Keure, 10e druk, 2008, blz. 73):
Een parlementslid kan nooit vervolgd worden voor een mening of een stem die hij in de uitoefening van zijn functie in het parlement heeft geuit, ook al is die mening lasterlijk.
Deze mening noemt men de parlementaire onverantwoordelijkheid (freedom of speech) en betekent dat een parlementslid nooit vervolgd kan worden voor wat hij/zij in het parlement heeft gezegd. Op deze immuniteit bestaan er geen uitzonderingen.
De parlementaire onverantwoordelijkheid is alleen van toepassing op een geuite mening of stem, niet op handelingen of daden. Deze vallen onder de parlementaire onschendbaarheid.
Over de vrijheid van meningsuiting wordt op bladzijde 224 dit geschreven:
De vrijheid van meningsuiting staat zowel in de Belgische grondwet als in het Europees verdrag voor de rechten van de mens. Vrijheid van meningsuiting betekent dat iedereen het recht heeft zijn mening te uiten in woorden, geschriften of gedragingen.
Ook een gedraging kan dus een meningsuiting zijn: opstappen in een betoging, het opsteken van een gebalde vuist, het bijwonen van een bijeenkomst, …
De vrijheid van meningsuiting betekent niet dat men ongestraft misdrijven kan plegen. Als de meningsuiting er bijvoorbeeld toe leidt dat iemand belasterd wordt, kan het slachtoffer een klacht indienen en kan de dader gestraft worden. Ook het ontkennen van de holocaust of het verkondigen van racistische meningen is in België strafbaar. De vrijheid van meningsuiting betekent dus niet dat misdrijven die door een meningsuiting worden gepleegd, ongestraft moeten blijven. Bij misbruik van die vrijheid blijft repressief optreden vanwege de overheid dus mogelijk.
…
Preventief optreden vanwege de overheid is in principe niet mogelijk. In de grondwet staat bv. dat de censuur is afgeschaft en nooit meer kan worden ingevoerd.
Het deelnemen aan een betoging is een vorm van meningsuiting. Toch gebeurt het vaak dat de overheid een betoging verbiedt of beperkingen oplegt.
Dit kan omdat van de vrijheid van meningsuiting mag afgeweken worden als de mening wordt geuit tijdens bijeenkomsten in openlucht. Met deze uitzondering heeft de grondwetgever willen voorkomen dat vrijheid van meningsuiting zou leiden tot oproer of verstoring van rust en veiligheid.
Ha! De wet geeft u een vinger, en u bent weg met de ganse arm! Ik ben blij dat deze post [ledeberg.wordpress.com] ook geschreven werd.
En beste lezer, waarde niet-lezer, denk af en toe eens aan deze spreuk:
Spreken is zilver, zwijgen is goud!
boskabout 