Tegen de schenen schoppen

Ik denk dat we eind 2005, begin 2006 mogen schrijven. Ronny Belmans, professor Energie aan de K.U. Leuven en voorzitter van een of andere bestuursraad bij Elia, vertelt in de les over elektrische energie.

Hij vertelt dat de markt geliberaliseerd/geprivatiseerd wordt. Dat dat eigenlijk niet zo simpel is om goed te doen, dat je productie, distributie, transport en verkoop opsplitst en in enkele van die opgesplitste delen concurrentie kan laten spelen zodat de prijs daalt.

Hij vertelt ook dat de politici die er iets over te zeggen hebben (Freya was blijkbaar toen ook al aan de macht) er niet veel kaas van gegeten hadden.

Uit het hoofd getekend: de elektriciteitsmarkt. Zoek de fout.

Vroeger was het van producent naar verbruiker éénrichtingsverkeer. Hier en daar was er wel een bedrijf dat zelf generatoren had (denk een Sidmar), maar van zonnepanelen en windmolens in de normale mens zijn hof was er geen sprake. Elektriciteit werd opgewekt in een random centrale, werd getransformateerd naar 10.000 V omdat je dan met veel minder transportverliezen zit (als ik het mij goed herinner zou je bij 230 V 60% van het overgebrachte vermogen verliezen) en dan in de verschillende dorpen terug naar 230V gebracht zodat de mensen thuis hun tv gewoon in de stekker konden steken.

Wat we nu meemaken met de lokale productie (zonnepanelen en windmolens en warmtenetten in de grond in Jan met de Pet zijn hof) is dat de lokaal aangemaakte elektriciteit terug naar het net vloeit. Probleem: die transformatoren zijn daar niet op voorzien, die bekabeling is daar niet op voorzien, waardoor je met inefficiënte netten te maken krijgt: de kabels gaan kapot van de warmte.

Enfin: de blauwpaarsegroene politici dachten toen mee te reizen met de groene golf, innovatie aan te sporen en mensen aan te moedigen van allemaal vollenbak zonnepanelen en windmolens in den hof te zetten. Vooral zonnepanelen dan, want die waren blijkbaar minder storend voor het oog. De distributeur moest zijn plan maar trekken en de markt zou wel spelen en we zouden wel goedkoper uitkomen want aja, de energiemarkt werd geliberaliseerd en dat was goed.

Niet dus.

(lees: meer ingenieurs in de politiek, pretty please)

Over Twitter, Van Quickenborne en moed

Doen alsof ge het warm water hebt uitgevonden (de “eerste Twunch” twee weken geleden georganiseerd hebben terwijl het concept al 3 jaar oud is?), dat is altijd gevaarlijk.

Via @joristimmerman's selectie op Twitter.

Zelf maken? Naar @VincentVQ‘s Meme Generator (via @duivvv)!

(en dan ga ik nu naar de betreffende reportage van De Zevende Dag kijken)

(update: de aanstootgevende uitspraken blijken wat creatief plakwerk te zijn van de reportagemakers, what’s the fuzz guys?)

Over BlackBerry & Twunch

Na een avond en voormiddag oeverloos gepruts om de twunch XML binnen te trekken ben ik dan maar overgeschakeld naar de user interface voor de Twunch for BlackBerry app (voorlopig nog met dummy data).

Over Base

Ik ben een BlackBerry gebruiker. Bij Base. Met een BIS abonnement. Op hun abonnementspagina lees je dit:

Dankzij BlackBerry® Internet Service ontvang je meteen je e-mails en surf je in alle vrijheid met je BlackBerry®.

Waarom ik dan met mijn één jaar oude BlackBerry geen YouTube filmpjes kan afspelen in de YouTube app is me een raadsel. Op zich geen groot gemis, maar ik heb daar wel recht op en zou dat toch eens willen bekijken. Op naar de Base helpdesk (nummer 1999 voor de Base-klanten). De toetsen die je dan moet indrukken om op de juiste plaats terecht te komen zijn vermoedelijk 114130. Dat weet je na iets meer dan twee minuten luisteren naar een robotmonoloog.

Na 15 minuten 50 seconden aan het lijntje gehouden geweest te zijn, ben ik te weten gekomen dat ik om YouTube te kijken een apart pakket genaamd “Data” nodig heb (geloof ik niets van, it must be a provider thing). Voor 50 megabyte per maand zou ik dan 5 euro moeten dokken, voor 500 megabyte per maand zou ik 10 euro moeten neerleggen. Wijselijk maar niet gedaan, I mean, ’t is absurd dat je betaalt voor internet “in alle vrijheid” maar toch geen YouTube kan bekijken. Marijke ging me toch de instellingen doorsms’en en wie weet lukt het zo wel via de YouTube app.

Ik heb haar niet geconfronteerd met de vrijheid-quote van hierboven, maar heb haar wel een goed weekend gewenst. Godmiljaar.

Middelmatigheid

Ik ben het beu. De middelmatigheid. Van u. En van u. En van hem daar. En van haar. En vooral van mezelf. Wij doen allemaal maar half werk, en als we iets goed willen doen, dan zegt de baas dat het niet mag of dat het niet kan omdat het van iemand anders niet mag. Soms zonder uitleg.

Ik ben het beu, die middelmatigheid van me. Ik twitter er maar op los, en zit elk vrij moment in Google Reader blogposts te lezen vol met opiniestukken over tech nieuws, levensverhalen van de Guido of schone prentjes gekozen door Julie of Sabrina. Ik neem veel op, en geef bitter weinig terug. Ooit, in een ver en grijs verleden was het anders. Toen moest er maar iemand vragen achter hulp of ik stond er. Nu moeten de mensen een nummertje nemen. Een gsm-lader nodig? Oh, over vijf dagen kan ik wel eens langskomen. Liefdesproblemen? Oh, maandag kan ik geen luisterend oor met een mening komen spelen want examen en dinsdag moet onze pa naar de rechter en ben ik ’s avonds best thuis om te luisteren en woensdagavond moeten we het land gaan redden; donderdag goed? Ik kook wel hoor! Nee, vrijdag gaat niet want – sorry ik was even Twitter gaan checken – nee, vrijdag gaat niet want dan ga ik sushi eten met de ex-collega’s.

Hmmmmmmmm sushi.

Ik ben vandaag, na m’n examen, sushi gaan eten in de Sushi Shop op de Avenue Louise. Blijkbaar kan je er ’s middags enkel take away opeten in het restaurant zelf. Dat bespaart ongetwijfeld iets. Ik had blijkbaar een doosje genomen waardoor ik recht had op een boîte warme rijst en een salade. Omdat ik het niet zo heb op tofu heb ik de wortelen gekozen. Die zagen er warm uit maar waren gelukkig koud. Djeezes, het trok op niets. En die pipo had me dan nog niet eens het potteke om de sojasaus in te doen meegegeven, en dan mocht ik daar nog eens achter. Is dat nu echt zo moeilijk om goed te doen?

Goed doen. Knoop het in uw oren.

Over PR-bureau’s (en Valentijn)

Ik kreeg vandaag een mailtje van Leads United in de mailbox binnen. Blijkbaar doen zij de PR voor Google (Belgium). Enfin, een mailtje, eerder een slechte formattering van het persbericht dat ook nog eens in bijlage zat (waar gelukkig de formattering wel deftig was).

De titel was 16 woorden lang (“Valentijn vraagt om compleet andere benadering,
van vrouwen en mannen maar ook van Vlamingen en Walen”, what the fuck en ook wel what else is new) – te lang om in GMail volledig getoond te kunnen worden – en het persbericht zelf telde 12 paragrafen ofzo. Enkel tekst, inclusief wat cijfermatige statistieken van Valentijn-gerelateerde zoekqueries.

Was dat nu te veel werk om daar diagrammen van te maken? Allez, een beetje PR-bureau volgt toch de blogs en twitter-accounts van zijn “instrumenten”? Wat zat er gisteren in mijn delicious-post? Een link naar een blogpost van OKCupid over ideale vragen op een eerste date. En wat staat er in die blogpost? Grafieken van statistieken! Afbeeldingen, dat willen de mensen. Niet een of andere droge tekst. Ik vraag geen FlowingData-level aan infographics (dat mag natuurlijk wel, en je zou er als bedrijf nog ferm mee scoren ook), maar toch een beetje inschattingsvermogen van uw doelpubliek.

Sorry Leads United, maar Talking Heads en Adhese/Enchanté kick your ass.

PS: opvallend afwezig in het persbericht: “fuckbuddy”, “maîtresse” en minnares. Ook in Europa is Google Amerikaans preuts.

Moeilijk

Ik kwam net even in de keuken om een appelsien te eten, en bleek mijn zus er naar The Pink Panther 2 op VT4 te kijken. Sinds we de allereerste gezamenlijke aankoop van mijn ouders – een tv – recent vervangen hebben door een hipper en platter (maar wel breder) toestel, kunnen we in de keuken ook VT4 aanschouwen. Handig als de zenders elkaar weer aan’t beconcurreren zijn met uiterst interessante uitzendingen. Geen ruzie meer tussen vader en dochter, of tussen broer en zus. De ene kijkt in de living, de andere in de keuken.

Terug naar The Pink Panther 2. De scène die zich net afspeelde was tussen Inspector Clouseau (rol van Steve Martin) en een etiquette-beheerster (ik vermoed de actrice diie Fraulein Dinges vertolkt in Austin Powers). Clouseau had net tegen een dame gezegd dat ze er sexy uitzag, en hij kreeg dus van de etiquette-madam onder zijn voeten. Naar het schijnt mag je dat dus niet zeggen tegen een dame.

En dan vraag ik mij wat de impact daarvan is. Gaan mijn zus en bij uitbreiding het nog kneedbare vrouwelijke deel van de kijkers nu elke jongen die “je bent knap” zegt aanzien als een ongemanierde boer? Zouden er jongens zijn die door zo’n scènes niet meer riskeren van “amai, gij zijt eigenlijk wel een lekker ding”, laat staan “amai, ge ziet er goed uit” te zeggen tegen een knappe vrouw? Beïnvloedbaarheid, zeer interessant en volgens mij niet te onderschatten.

Maar nu ook weer niet te overschatten. ’t Is niet omdat iemand first person shooters speelt dat hij (of zij!) een halve school zal afslachten. Noch is het omdat Sarah Palin een target list van te herwinnen zetels (geïdentificeerd door de zitters) dat zij of haar directe medewerkers die mensen zou beginnen afknallen. En toch lijkt de goegemeente te denken dat het recentelijk neerschieten van Representative Gabrielle Giffords (haar profiel voor de fact freaks) de schuld is van Palin. Of haar toch uit te maken voor dom, incompetent wijf.

Sarah Palin's reclame (note the crosshairs!)

One down... (gevonden op Twitter)

Woorden hebben effect. Een mop kan ook collatoral damage brengen. Elke actie kan meerdere reacties uitlokken. Denken we daar aan, aan die onvoorziene reacties die onze daden of woorden kunnen hebben? Zo ja, worden we dan niet verlamd uit schrik voor de meest erge gevolgen? En zo nee, trekken we ons dan iets aan van die voor het leven geschonden jongen die zijn gevoelens niet meer kan duidelijk maken aan meisjes? Durven politici nog hun to-do-lijstjes te verpakken in een assertieve promotiecampagne? En wat met de mensen achter Wikileaks? Ook zij brengen mensen in gevaar. De VS brengen nu al de in de gelekte documenten vermelde mensen in veiligheid. En Wikileaks zelf voert de aanpassingen die de helpende pers gemaakt heeft door in de brondocumenten.

Verantwoordelijkheid nemen, ’t is moeilijk.

Open Politiek

Waarom zendt Johan Vande Lanotte zijn nota niet tegelijkertijd naar de pers?

Toch niets mis mee, en dan weet de bevolking en passant ook hoe en wat…

Het stinkt daar

Ik hoop dat de VRT haar versie van de nota Vande Lanotte rechtstreeks van de sp.a politicus gekregen heeft in plaats van via een lek. Al vrees ik ervoor, want de RTBF heeft het ook maar gepikt van De Redactie.

Ge zou die apen van politici toch een goed pak slaag geven he…

Communication communication communication

Begin augustus had ik een auto-ongeluk. Omdat het niet onmiddellijk duidelijk was of het een totaal economisch verlies was, heeft het tot 1 september geduurd vooraleer ik mijn nummerplaat ter schrapping heb teruggestuurd naar de DIV (FOD Mobiliteit en vervoer).

Half september komt de rekening van de verkeersbelasting in de brievenbus. (Mijn vervaldatum is 1 augustus en die sturen die afrekening altijd anderhalve maand te laat.) Die van de belastingen (FOD Financien) rekenen mij een vol jaar aan (van 1 augustus 2010 tot 31 juli 2011). Een beetje te veel, dus ik bel naar de lieve mensen daar, doe mijn verhaal en twee minuten later (no kidding!) krijg ik de mededeling dat ik nog maar 14,08 euro moet (van 1 augustus 2010 tot 1 september 2010). Zo gezegd, zo gedaan, en ’s avonds doe ik mijn overschrijving.

We zijn nu iets meer dan twee maand verder en ik krijg van mijn lokaal belastingskantoor een rekening voor het openstaande saldo (voor alle duidelijkheid: minus die 14,08 euro die ik al betaald had)…

Ik denk dat er iemand iets vergeten af te sluiten is. En dus mag ik morgen opnieuw bellen, en dat kan alleen maar tussen 9h en 12h of na afspraak (?).