Het referendum is er gekomen omdat de volksvertegenwoordigers hun verdomde plicht niet gedaan hebben. En omdat ze het afschuiven van hun verantwoordelijkheid handig verpakt hebben als een cadeautje aan de bevolking, die het nu eens mag zeggen. Het is het falen van de democratie, niet het feest. En dat dreigt uiteindelijk zelfs nog een pak meer dan 800.000 euro te kosten.
Liesbeth Van Impe, Het Nieuwsblad, 7 oktober 2009
boskabout 
Niet akkoord. Mocht de politiek zelf beslist hebben een referendum te houden, dan ware dat anders geweest. Hier waren het echter belangengroepen, burgers, die het heft in eigen handen namen en de middelen gebruikten die hen door ons democratisch bestel zijn toebedeeld. Zij trokken aan de alarmbel en dwongen een volksraadpleging af. Tot voor hun acties had de brug nog de steun van oa Janssens en was het niet zozeer de politiek die er niet uit geraakte.
Met alle respect, maar we houden net om de 5 jaar verkiezingen om niet over elke beslissing een referendum te moeten houden (dààr zouden de mensen pas van over hun nek gaan: elke maand verplicht gaan stemmen 🙂 ).
Probleem hier is dat het inderdaad moeilijk is in te schatten wat de representativiteit van zo’n belangengroep is (vertegenwoordigen die mensen idd wel wie ze zeggen te vertegenwoordigen). In die zin ben ik voor een referendum.
Ik zou het er moeten op naslaan, maar ik geloof dat in de opeenvolgende verkiezingensprogramma’s wel passages zullen staan inzake de mobiliteitsproblematiek in Antwerpen, dus inspraak van burgers werd niet uitgesloten (hoewel misschien niet zo expliciet als in een volksraadpleging). Vandaag wordt het afwachten of zo’n referendum een correct beeld zal schetsen van wat de mythische ‘burger’ er zo van vindt.
Al moet ik zeggen dat mijn ellebogen nu al zeggen dat het ‘neen’ zal worden, en dat die beslissing minder zal afhangen van mooi beredeneerde en uitgelegde alternatieven, dan wel van een soort onderbuikgevoel van de gemiddelde Antwerpenaar/Vlaming die het gevoel krijgt iets ‘opgelegd’ te krijgen – zeker met de BAM als ‘grote institutionele boosdoener’.
Op die manier heeft een referendum dus weinig zin: we weten al dat mensen niet van politici moeten weten, en ze allemaal aan de toog op café (of thuis aan de eettafel) weten hoe het beter zou moeten (maar dan toch niet zelf op een lijst gaan staan om hun geld te leggen waar hun mond ligt).
Ik ben pessimistisch, maar moet gelukkig niet al te veel in Antwerpen zijn – als ze daar graag in de file blijven staan, dan moeten ze de situatie zeker complexer blijven maken dat ze al is (met nieuwe tracés, uitgedacht op het laatste moment, met onzekere randvoorwaarden in het bestaande ontwerp, etc…)
(en wat die draaikonten van de SP.a betreft: nogal wrang om huppelkutjes à la Van Brempt van leer te zien trekken tegen de BAM terwijl ze er nota bene zelf mee aan de wieg van staat en met haar partij mee verantwoordelijk is voor de keuzes die die instelling maakt – maar dat is alweer een nuance die verloren is aan de doorsnee Antwerpenaar, vrees ik)
Mja, “BAM als ‘grote institutionele boosdoener'”… IIRC heeft Kathleen Van Brempt/de sp.a de BAM zo afgeschilderd. Loze propaganda als je het mij vraagt…