Bedenksels

Lang geleden (ok, ergens begin 2007) heb ik een programma (software voor de slechte verstaander, maar da’s geen erg hoor) geschreven om de output van een ander programma automatisch te kunnen verwerken. Voor mijn thesis was ik een vergelijking aan het maken van de efficiëntie van digitale handtekening-algoritmen op het ARM-platform (de ARM architectuur zit nu in zo goed als elke GSM), en om dat te doen, maakte ik gebruik van een ARM-simulator. Deze simulator gaf me dan het aantal CPU-cycli en het energieverbruik voor elke run van de algoritmes die ik geïmplementeerd had.

Daarna dan mijn programma runnen over alle output per algoritme en ik had het gemiddelde gebruik per algoritme. Zodus, ik heb een crappy, worthless programma op SourceForge staan. “Thu Feb 14 20:30:49 2008 UTC (16 months, 2 weeks ago) by boskabout” staat er. Open source en al.

Enkele jaren daarvoor was ik een flight simulator nerd (laten we een kat “een kat” noemen) en kreeg ik het in mijn hoofd van een *wait for it* onbemand autonoom vliegtuigske (UAV) te bouwen. Geïnspireerd op het Paparazzi-project (jeej, Linux en embedded programming \o/) ging ik dan “later als ik genoeg geld had” – aja, student zijnde – wat balsa-hout kopen en enkele PC/104 bordjes kopen en dan kon ik dat verkopen om files in gemeentes te detecteren en al (haja, automatisch filmen, video’s doorstreamen naar een website enzo). Verder dan een tekening en wat perifere software (dus niet de core business van de autopiloot) ben ik nooit geraakt. I moved on…

“We live in a society exquisitely dependent on science and technology, in which hardly anyone knows anything about science and technology.”

Om maar te zeggen: ik mis mijn nerderigheid. Ik heb mij op unief twee jaar beziggehouden met het bestuderen van systemen (op abstract & wiskundig niveau, think matrices en eigenwaarden en singuliere waarden ontbindingen en lineair en niet-lineair en neurale netwerken en stuff, pretty neat stuff!) en zo goed als niks gebruik ik van die technologie/wetenschap nu nog (enkel passief in gsm’s en pc’s en al). Later, als ik groot ben, wil ik zijn als Burt Rutan. Vliegtuigen (helpen) ontwerpen en bouwen, naar de ruimte vertrekken. Doeme toch, waarom hebben wij in Europa zo geen firma’s (click & read it!)?

En dan hebt ge in Europa (waarschijnlijk overal) nog een klimaat waar vliegtuigen compleet niet aanvaard zijn (beetje gedramatiseerd maar toch), ruimtevaart als een cost sink (niet enkel financieel maar ook voor het milieu en bovendien ook – en dit is zeker een compleet foutieve stelling – totaal niet nuttig) beschouwd wordt en voor ge het weet hebt ge dus een gevoel van dreaming the wrong dreams. Where’s my shrink?