“Vlieg met me mee” waren ongeveer de woorden die Imke Dielen deze middag via Twitter de wijde wereld instuurde. In een grijs, klein en ver verleden was ik nog een enthousiast Flightsimmer (met hoofdletter, want ik had zelfs oude vliegkaarten!), en dan zeg ik op het verzoek “vlieg met me mee” niet zo snel “nee”. (er wordt een fonds ter bevordering van mijn rijmkunsten opgericht, storten kan binnenkort!)
Fast forward anderhalf uur, en dan tref ik Imke en haar broer aan in het clubhuis van één van de twee plaatselijke vliegclubs. Lekker gezellig! Mocht ook wel, want de instructeur die weg was met het vliegtuig waar wij mee gingen vliegen bleef dus iets te lang weg. Gelukkig kwam er na een tijdje toch nog een vliegtuig vrij waarin wij drie dan konden plaatsnemen en het ruime zeepsop luchtruim kiezen.

Nog wat paperassen invullen. Papierwerk is belangrijk!

Nog snel een pose bedenken.
De GSM mag niet aan in een vliegtuig, dus geen foto’s van tijdens de vlucht. Da’s jammer, want België ziet er echt wel mooi uit vanuit de lucht. Allez, de polders toch. 🙂
De (lucht boven) Torhoutse weien, Oostende, Brugge en Eeklo werden onveilig gemaakt door de broer van Imke (en stiekem ook door mezelf shhhht!), maar vooral door een vrouwtje op gezegende leeftijd. Zij had duidelijk wat moeite met het radioverkeer, maar liever moeite met het radioverkeer, dan met het vliegen! (trouwens best wel leuk da’k het radioverkeer kon volgen, lang leve flightsimmen over het internet!)
Vliegen houdt in dat je ook boven de wolken kan komen (howdy sunshine!), en dat je ook wat spelletjes kan spelen met de zwaartekracht: een (poging tot) paraboolvlucht, een drop-wing, een bocht waarbij je 60° kantelt (en da’s echt wel veel) en daardoor tweemaal zo zwaar gaat wegen (cool!) en een stall (het vliegtuig laten vertragen zodanig dat er geen draagkracht meer is). Zowaar een sensatie!
Het wachten op een vliegtuig zorgde ervoor dat we de zonsondergang (in een versneld tempo) vanuit de lucht konden meemaken, lekker morantisch!
Als afsluiter werd een simulated emergency landing uitgevoerd: de motor werd in idle gebracht, en van 2000 voet (kleine 700 meter) hoogte werd er dan een toertje boven de luchthaven gedaan om dan recht voor de piste te komen: spannend! (maar de piloot had talent en het bleek dus geen probleem te zijn :-))
Action point: informeren voor vlieglessen.
Imke (en broer): nogmaals nen dikke merci voor de leuke namiddag!
VETCOOL
Vetmooi verslag 🙂
Takes me back!
Woohoo. Van de grond geweest met Imke Dielen. WTG Boskabout!
vetjes!
ik krijg er spontaan hoogtevrees van!
/me is jaloers, en nog geen klein beetje.
Thnx @all 🙂 en ook een dikke vette “:p” 😉
@Sigrid: ik zit liever in een vliegtuig dan dat ik boven op een ladder sta 😉
Oh my, hebt ge al met een helikopter gevlogen ook? Dat is één van mijn duizend dromen!
@Nina: Yep, ook al. Allez, meegevlogen he, niet bestuurd